Nikolo-Иннокентьевская kościół – działający prawosławnych świątynia, będąca jednym z kultowych atrakcji Irkucka. To ostatnie murowany miasta, zbudowany w stylu klasycystycznym.

Inicjatorami budowy świątyni stali mieszkańcy Глазковского wsi, wcześniej причисленные do parafii świętej Trójcy św kościoła, znajdującego się w centrum Irkucka, za rzeką. Poza sezonem wymagana, ze względu na brak przeprawy przez rzekę Hangaru, parafianie nie mogli uczęszczać do kościoła. Dlatego mieszkańcy postanowili zwrócić się do Иркутскую Duchową Консисторию prosząc dać pozwolenie na budowę własnego kościoła.

Budowę kościoła pobłogosławił Irkutsk arcybiskup Euzebiusz, jednak postawił przed parafianami dwa warunki: po pierwsze polegało na tym, aby kościół był kamiennej, a po drugie – że kościół powinien być zbudowany według projektu, który zatwierdzi Иркутская губернская komisja budowlana. Według niektórych danych, projekt świątyni został zaprojektowany иркутским architekta Бельневским. Środki na budowę kościoła przeznaczył miejscowy kupiec J. S. Малков.

We wrześniu 1859 r. odbyło się uroczyste poświęcenie świątyni na cześć Mikołaja i Innocentego. Przez cztery lata z północnej części kościoła był szeregowy kaplicę Wniebowzięcia nmp, który został konsekrowany w 1866 r. został zbudowany kaplicę na darowizny "tamtejszego rezydenta" I. S. Mohylewa. Zostały również zainstalowane rzeźbione pozłacany ikonostas i kupiona nowa kuchenne.

W 1934 r. Nikolo-Иннокентьевская kościół został zamknięty. Świątynia do tego czasu praktycznie nieaktywny – nie było kapłanów. Pozostałą kościelną kuchenne przekazali klubowi kolejarzy. Rozebrano dzwonnicę, венчающие części i przebudowany drugie piętro. Po budynek przekazano do prowadzenia irkuckiej киносети.

W 1990 r. kościół został zwrócony Irkuckiej diecezji, która aktywnie wziął odzyskiwanie i реставрационными pracami, длившимися aż do 2003 roku.