Potocznie nazwa świątyni Тэкэй-ji, pod którym jest on bardziej znany – Энкиридэра, lub Świątynia rozwodów. Przy tym buddyjskiej świątyni został zbudowany klasztor, gdzie mężowie ссылали нелюбимых żony lub żona sami zwieje od złego traktowania mężczyzn i свекровей. Klasztor ten jedyny zachowany z pięciu kobiet, zwanych Амагодзан.

Тэкэй-ji znajduje się zaledwie 250 metrów od świątyni Энгаку-ji. Świątynia należy do szkoły Ринзай, założyła w 1285 roku krewna pierwszego szoguna Камакуры Минамото Еритомо, który nazywał się Mino-ale-Цубонэ. Pierwszą przełożoną była Какусан-brak, wdowa po szóstej regenta Hojo Токимунэ, zatrzęsła się po śmierci męża monastycyzm.

W tamtych czasach mężczyzna mógł łatwo zerwać małżeństwo, a dla kobiety to sprawa nie jest tak prosta. Oficjalnie rozwódki była kobieta, mieszkał w klasztorze jeden rok. W 1873 roku została uchwalona ustawa o rozwodach, i бракоразводные sprawy zaczęły rozważać w sądach, dlatego poszukujących rozwodu w klasztorze kobiet było mniej.

W ciągu sześciu wieków klasztor pozostał czysto kobiecej terytorium, im rządziły kobiety, w tym настоятельницами stawały się panie z bardzo szlachetnych rodów, i tylko w 1902 roku na stanowisko proboszcza znajduje się mężczyzna.

Świątynia wielokrotnie cierpiał odpala, ale wiele jego atrakcje udało się zachować. W szczególności, sala główna i posąg bogini miłosierdzia Kannon ogłoszone narodowymi skarbami. Narodowy skarb jest również świątynny dzwon, odlany w roku 1255. Na terenie znajduje się muzeum historii świątyni Мацуга-oka. W sali Тайхэн-dan przechowywane posąg Buddy Сяка Nyorai, założona w XIV-XVI w. i otoczony изваяниями trzech настоятельниц klasztoru, wśród których są i pomnik Какусан-brak.

W pobliżu świątyni, ogród, okres kwitnienia, w którym trwa od marca do czerwca, a na tyłach świątyni znajduje się cmentarz, na którym pochowano wiele znanych w Japonii ludzie.