Radzyń Podlaski – miasto we wschodniej części Polski, położony 60 km na północ od Lublina. Miasto zostało założone w 1468 roku, najważniejszym kamieniem milowym w jego rozwoju była budowa pałacu Potockich.

Prawie do końca xiv wieku tereny przylegające do ziem Litewsko-Rosyjskiego państwa, narażone na ciągłe ataki, które nie przyczyniły się do powstania stałych osad. Dopiero po dojściu do władzy Władysława Jagiełły sytuacja zaczęła się zmieniać. Według dokumentów historycznych, w 1456 roku w Radzyniu został zbudowany pierwszy kościół rzymsko-katolicki kościół, a w 1468 roku, Radzyń Podlaski otrzymał prawa miejskie.

Z 1741 roku i do końca 18-go wieku w mieście mieszkała rodzina Potockich, gdzie został wybudowany luksusowy pałac w stylu rokoko. Po rozbiorze Polski teren odeszła do cesarstwa Austriackiego, a w początku 19 wieku została włączona w skład Królestwa Polskiego. W 1867 roku w rosyjskiej władzy rozpoczął się rozwój miasta, otwarto połączenie kolejowe. W czasie ii wojny światowej miasto zostało zajęte przez wojska niemieckie do 23 lipca 1944 roku.

Największym zainteresowaniem gości miasta jest pałac Potockich zbudowany w kształcie podkowy w 1740 roku według projektu znanego architekta Jakuba Fontanny. Ponadto, na uwagę zasługuje kościół Świętej Trójcy. Budowa kościoła została zakończona w 1641 roku. Jest to piękny zabytek późnego renesansu w Polsce. Przeprowadzona w latach 1989-1992 rekonstrukcja pozwoliła przywrócić świetność i piękno kościoła.