Muzeum kultury bizantyjskiej w Salonikach słusznie uważany za jeden z najlepszych muzeów nie tylko w stolicy greckiej Macedonii, ale i Grecji. W muzeum zaprezentowano około 3000 unikalnych artefaktów, doskonale ilustrujących rozwój, rozkwit i zachód słońca legendarnego imperium Bizantyjskiego, a także tak zwany "поствизантийский okres".

W sierpniu 1913 roku, gubernator Środkowej Macedonii Stefanos Драгумис wydał dekret o podstawie w Salonikach Centralnego muzeum Bizantyjskiego. Niemniej jednak jest to rozwiązanie tak i pozostało na papierze, a w latach Pierwszej wojny światowej unikalne artefakty w celu zapewnienia bezpieczeństwa opuścili Saloniki i zostały przewiezione do Aten i umieszczone w "Bizantyjskiej i Chrześcijańskim muzeum". Później starożytne relikwie zostały oficjalnie włączone do kolekcji ateńskiego muzeum i wrócili do Saloniki dopiero w 1994 roku.

Dziesiątki lat później ponownie została podniesiona kwestia potrzeby utworzenia muzeum Bizantyjskiego w Salonikach. Dla muzeum postanowiono wybudować nowy budynek, który spełnia wszystkie nowoczesne wymagania, a w 1977 roku został ogłoszony ogólnopolski konkurs architektoniczny, w którym pokonał utalentowany architekt Кириакос Крокос. Budowa rozpoczęła się w 1889 roku, a w 1994 roku Muzeum kultury bizantyjskiej, w końcu otworzył swoje drzwi dla zwiedzających.

Ekspozycja muzeum podzielona jest na kategorie i przedstawione w porządku chronologicznym. W pierwszej sali można zapoznać się z cechami świątyń okresu wczesnego chrześcijaństwa (4-7 wieku) – architektura, rzeźba, mozaika, malarstwo i t.d. W drugiej sali pięknie zilustrowane życie i życie ludzi w wieku 4-7. W trzeciej sali prezentowane są tradycje pogrzebowe i artefakty okresu wczesnego chrześcijaństwa. Czwarty samym sala opowiada o sztuce i kulturze średniej z okresu bizantyjskiego (8-12 wieku) – okres wielkich intelektualnych i artystycznych osiągnięć do Bizancjum, zwłaszcza w czasach panowania dynastii Комнинов. W poszczególnych salach prezentowane są i takie ekspozycje jak "Dynastii cesarzy bizantyjskich", "Bizantyjska twierdza", "Zmierzch cesarstwa rzymskiego", "Bizancjum po Bizancjum" (druga połowa 15 – 19 wiek), a także wspaniałe prywatne kolekcje Dori Папастрату i Деметриоса Ойкономопулуса. W muzeum jest również przewidziane osobne skrzydło dla wystaw czasowych.

Od 1998 roku w Muzeum kultury bizantyjskiej regularnie odbywają się konferencje naukowe, wykłady, warsztaty i licea ogólnokształcące programy dla uczniów. W 2005 roku Muzeum kultury bizantyjskiej w Salonikach na mocy decyzji Rady Europy otrzymał honorowy tytuł "Europejskiego muzeum roku" za nieoceniony wkład w edukację, kulturę i naukę.