W mieście Гатчина obwodzie leningradzkim, na ulicy Czechowa w domu pod numerem 4 znajduje się literacko-narodowe muzeum-dwór znanego artysty-rysownika Pawła Егоровича Щербова. Muzeum jest jednym z oddziałów regionalnych urzędów "Музейное agencja". Muzeum-dwór zbudowany w stylu północnego nowoczesności i jest jednym z najbardziej niezwykłych kreacji architektonicznych początku 20 wieku w Rosji.

Pierwsza muzealna wystawa została otwarta tu w 1992 roku. Ekspozycji część jest podzielona na краеведческую wystawę i pamiątkową. W części poświęconej краеведению, opowiada o historii i architekturze Гатчины. Oddzielna ekspozycja poświęcona Гатчине, jako miejsca, w którym powstało rosyjskie lotnictwo. W pamiątkowym części ekspozycji znajdują się wystawy pod tytułem "Memorial gabinet P. E. Щербова", "P. E. Щербов — życie i twórczość". Tutaj zwiedzający mogą dowiedzieć się o drodze twórczej, ciekawych faktach z życia słynnego artysty-rysownika, zapoznać się z jego przyjaciółmi, często бывавшими w dworku: A. I. Куприне, M. Нестерове, F. I. Шаляпине, k. K. Первухине, W. Андрееве.

Jeszcze przed założeniem w siedzibie muzeum, dom cieszył się dużą popularnością wśród turystów i lokalnych mieszkańców. Uważali go za lokalną atrakcją. Budynek zbudowany w 1911 roku. Autorstwo projektu należy do architekta Stepanowi Самойловичу Кричинскому. W swoim czasie zewnętrzna i wewnętrzna układ dworu wywołały u współczesnych wiele sekt, i jeszcze w czasie budowy budynku uważali go za bardzo niezwykłe, dopasować się do charakteru właściciela-artysty.

Do nas dotarły wpisów córki Aleksandra Iwanowicza Kuprina, Xenia. Dzieląc się doświadczeniami z tego niezwykłego budynku, opisała i jego układ. Wydawał się jakimś średniowiecznym zamku, otoczonym wysokim murem. Ciekawe, że kamień na ogrodzenia zbierali Щербовы zawsze rodziną. Ściany i dach były крыты багряно-czerwoną dachówką. Wewnątrz, dzięki остроумному wzorniczej, zawsze czuł jakiś гулкость. W centrum domu znajduje się w wielkim holu z kominkiem, wokół którego znajdowały się różnego rodzaju żelazne narzędzia i kolekcji broni. Środek tego "średniowiecznego" sali zaszczycił skóra wielkiego niedźwiedzia. Na drugie piętro, gdzie znajdowała się pracownia Щербова, prowadziła dość szerokie schody. Z korytarza można było dostać się w małe pokoje, które zostały wyposażone i urządzone w orientalnym typie – niskie okrągłe stoliki z foremki z miedzi, начищенными do połysku, tafty, fajki wodne, różne długości i kształcie rurki.

W architektoniczną kompozycję dworu wchodziło nie tylko budynek, ale i budynki gospodarcze. I oficyna, i szopy były ułożone tak samo, jak i centralne budynek, z dużych bloków betonowych, dużych kamieni, cegieł i крыты czerwoną dachówką. Centralny budynek – dom właścicieli – dwupiętrowy, przy czym na ulicę skierowany jedno piętro, a na dziedziniec – dwa. W dworku – dziesięć pokoi mieszkalnych. Do naszych czasów zachowała się dachówki, we wschodnim skrzydle domu – część kamiennego ogrodzenia i drzwi, wewnątrz budynku – kominek, rzeźbione schody z dębu i piwnica, a z budynków gospodarczych nie zachował się tylko lodowiec.

Dzięki pomocy Maksyma Gorkiego rodzina Щербовых mieszkała w dworku i po rewolucji Październikowej. Paweł Егорович Щербов zmarł w 1938 roku. Aż do 1952 r. w dworku mieszkała wdowa A. D. Щербова. Od 1941 do 1944 roku w dworku były na постое niemieccy żołnierze. W tych latach A. D. Щербова mieszkała w kuchni. Gdy wojska niemieckie wycofywały się, większość reprezentujących wartość rzeczy, obrazów, dekoracji wywieziono do Niemiec. Po tym, jak w 1952 roku wdowa artysty zmarła, posiadłość podzielona na 12 mieszkań komunalnych, a 40 lat później, tutaj powstał "Literacko-narodowe muzeum-dworek malarza P. E. Щербова".