Карлстенская twierdza, położona w gminie Bohuslän, na wyspie Марстрандсен, w 19 wieku była znana na całym świecie jako jedna z najsilniejszych i najbardziej ufortyfikowanych w Europie.

Po tym, jak w 1658 roku została zawarta świat w Roskilde, Bohuslän odszedł do Szwecji. Miasto przez długi czas było ważnym ośrodkiem handlowym, a dzięki temu, że port w ciągu roku, praktycznie nigdy nie замерзал, tutaj znajduje się część szwedzkiej floty. Aby chronić Марстрандсен, Karol X postanowił wybudować na wyspie fortyfikacje. Opracować projekt przyszłej twierdzy powierzono inżynierowi dla johana Верншельду. Początkowo w 1658 roku na wyspie wzniesiono improwizowane drewniane wzmocnienia, dzięki którym w 1659 roku szwedom udało się odeprzeć atak norweskich wojsk. W 1666 roku rozpoczęto budowę kamiennej twierdzy. W latach 1780-1783 zostały przeprowadzone prace budowlane w wieży Карлстен, na podstawie których mogła służyć jeszcze jako latarnia. Co więcej, był to pierwszy latarnia morska na świecie z obrotowym lustrem urządzeniem.

Praktycznie od pierwszych lat swojego istnienia Карлстенская twierdza służyła jako więzienie dla więźniów politycznych, jak i dla szczególnie niebezpiecznych przestępców. Na przykład, tutaj na przestrzeni 26 lat przetrzymywany jest najbardziej znany szwedzki złodziej i awanturnik Lasse-Majów. Mimo, że do 1855 r. wszystkich więźniów przeniesiono w Göteborg, Карлстен jeszcze przez długi czas pozostawał znany popularnie jako "twierdza więźniów".

W związku z tym, że w drugiej połowie 19 wieku parowe statki morskie prawie całkowicie zastąpiły żeglarskie, a wojna z Danią stała się mniej prawdopodobną, znaczenie Карлстенской twierdzy drastycznie spadła. Właśnie dlatego zdecydowano się przetłumaczyć artyleryjski pułk z Карлстена w Ваксхольмскую i Карлсборгскую twierdzy. W 1906-1937 roku część pomieszczeń twierdzy było w korzystaniu z Марстрандской szkoły jung. Korzystanie z twierdzy do celów obronnych ostatecznie został zakończony w 1993 roku.