Synagoga w Bordeaux został zbudowany w drugiej połowie XIX wieku – prace prowadzone z 1877 roku w 1882 roku. W czasie ii wojny światowej został zniszczony w połowie zniszczony i splądrowany przez hitlerowców. Dziesięć lat po zakończeniu wojny w synagodze, przebudowa, a w 1998 roku uznali ją za pomnik historii.

Pierwsze wzmianki o żydach, którzy mieszkali w Bordeaux, należą do drugiej połowy VI wieku. Na początku XIX wieku w mieście było dziewięć synagog, które znajdowały się w prywatnych domach. Oto, co pisał o żydach Bordeaux historyk Samuel Łoziński: "Ludzie, nie смевшие u siebie w domu otwarcie wyznać żydowską religię, przyjeżdżali tu, aby wejść w łono judaizmu... Ludzie, oczywiście, starał się w Bordeaux, aby być pochowanych na żydowskich obrzędów na cmentarzu żydowskim. Ale Bordeaux... nie mógł zamienić się w dom modlitwy, w przytułek dla starców i бордоские żydzi wykazali w nim кипучую działalność".

Autorami projektu wielkiej synagogi stały się dwa znane francuza: Paul Abadie, autor i konserwator wielu struktur religijnych we Francji, i Charles Durant, artysta, autor malowidła ścienne Luwru. Według ich projektu została zbudowana synagoga w zamian która spłonęła w czasie pożaru w 1873 roku. W postaci nowego budynku można było zobaczyć cechy stylu orientalnym i neogotyku. W końcu XIX wieku synagoga w Bordeaux była największą z europejskich synagog. Przy jej budowie zastosowano metalowy stelaż, zaprojektowany i wykonany w warsztacie jeszcze jednego znanego architekta Gustawa Eiffela.

W latach ii wojny światowej hitlerowcy przekształcili synagogi w więzieniu, z którego żydów wysyłano do obozów koncentracyjnych, w tym w Dachau i Auschwitz. Ten tragiczny los spotkał ponad półtora tysiąca rodzin żydowskich. W pamięć o tych strasznych wydarzeniach tuż obok synagogi została zamontowana tablica pamiątkowa.

Dziś synagoga jest używany z jej przeznaczeniem, a w nim prowadzone są usługi. Gośćmi synagogi są żydzi, którzy wyemigrowali z krajów Północnej Afryki.