To opis generowany w 1238 roku miasto Sukhothai był stolicą o tej samej nazwie królestwa. Zachowane do naszych czasów buddyjskie świątynie Сукхотая uznane za Światowego Dziedzictwa kulturowego i znajdują się pod kontrolą UNESCO. Nazwa miasta w języku pali oznacza "rozkwit szczęścia".

Królestwo stało się pierwszym tajskiego państwem na tych ziemiach, wcześniej cała władza należała do кхмерским władców z Kambodży. Założył Sukhothai generał Интрадит wspólnie z innym generałem w celu wypędzić khmerów z regionu centralnego Tajlandii. Państwo osiągnęło swój szczyt w ciągu 200 lat, był wpływowym religijnym i politycznym centrum. To właśnie w tym czasie powstał obecny tajski alfabet, a zamiast khmerów hinduizmu narodową religią został uznany za buddyzm szkoły Therawada. W 1438 roku Sukhothai przestał istnieć i został pochłonięty królestwem tajlandii Аюттайя, являвшимся w tej chwili jednym z najpotężniejszych na całej Ziemi.

Teren zabytkowego parku Sukhothai obejmuje około 70 km kwadratowych i dzieli się na 5 części, najważniejszą jest centralny, to tutaj koncentruje się życie stolicy.

Największą świątynią w całym królestwie jest Wat maha that, położony w samym centrum zabytkowego miasta. Otoczony jeziorami z лотосами składa się z kilkudziesięciu budynków i ponad 200 chedi (bieg). Również on jest najlepiej zachowanym kościołem w całym kompleksie Sukhothai.

W północnej części miasta znajduje się jeden z najstarszych świątyń królestwa Wat Phra Phai Luang. Został on zbudowany кхмерами i łączy w sobie elementy buddyzmu i hinduizmu. Naukowcy uważają, że był najważniejszą świątynią w khmerskim państwie, tak samo jak i Wat maha that w późniejszym Сукхотае. Świątynia składa się z trzech dużych пхрангов (bieg, przypominających kolby kukurydzy), będących klasykami architektury khmerów.

W Wełnie Si Chum, w północnej części miasta można zobaczyć największy posąg Buddy era Sukhothai i jedną z największych w historii Tajlandii. Jej szerokość wynosi 11 metrów, a wysokość około 15 metrów. Według legendy, kiedy to na szczycie świątyni prowadziła drabina, z znajdującymi się tam parafianami Budda mówił i dawał radę.

Główną świątynią, w wschodniej części Сукхотая jest Wat Chang Lom, co w tłumaczeniu oznacza "kościół, otoczony słoniami". To właśnie obecność posągi słoni w podstawie świątynia chedi wskazuje na wyraźny wpływ architektury Sri Lanki, która przyniosła w Tajlandia buddyzm.

W wschodniej części Сукхотая warto zauważyć Wat górnictwa w Saphan Hin znajduje się na szczycie wzgórza. W tłumaczeniu jego nazwa oznacza "świątynia kamiennego mostu", taką nazwę otrzymał dzięki prowadzącej do niego drodze, brukowaną kamiennymi płytami na stoku.

Pomimo pożyczki z wielu kultur królestwa Sukhothai tworzył swój własny styl architektury, który różni się od istniejących wcześniej.