Południowo-Zachodni park narodowy Zdjęcie: Południowo-Zachodni park narodowy

Największy park narodowy Tasmanii - Południowo-Zachodni – rozciąga się na powierzchni 618 tys. ha w odległości 93 km na zachód od Hobart. Jest znany ze swoich trudne do osiągnięcia, ale niezwykle pięknymi zakątkami dziewiczej przyrody. Pogoda tutaj jest bardzo różnorodna i często dość trudnych. W ciągu ostatnich 25 tysięcy lat głównymi mieszkańcami tych terenów byli nieliczni tubylcy Tasmanii, a europejczycy tylko od czasu do czasu pojawiały się tu, co zapewniło bezpieczeństwo terenie. Tylko jedna droga prowadzi przez park prowadzi do studzienki Стрэтгордон. Południowe i zachodnie części parku absolutnie niedostępne dla dowolnego transportu lądowego – dostać się tam można tylko pieszo, statkiem lub samolotem. Mały pas startowy dla samolotów znajduje się w małej osadzie Melaleuca w południowo-zachodniej części parku. Tam są dwie chaty dla turystów.

"Rdzeń" tego obszaru chronionego powstało w 1955 roku i był początkowo nazywany park narodowy "Jezioro Педдер". W ciągu najbliższych 35 lat teren parku rozbudowywany i переименовывалась, dopóki nie osiągnie swoich obecnych rozmiarów w 1990 roku.

Dziś na terenie parku wydzielono dwa duże pieszych trasy: Szlak Port Davey, rozpoczynająca się na południe od jeziora Педдер i Przemian Południowego Brzegu, wiodąca od zatoki Кокл-krzyk. Obie są przeznaczone głównie dla doświadczonych podróżników – do przejścia na nim wymaga od 10 do 14 dni. Są bardziej skomplikowane trasy, zapierające dech w piersiach górskie grzbiety Wschodni i Zachodni Artur Рэндж, Południowo-Zachodni Cypel i Szczyt Rosyjskiej.

Dla mniej wymagających turystów odpowiednie trasy, które zajmują kilka godzin drogi, jak droga na płaskowyż Eliza, z którego roztaczają się wspaniałe widoki na górę Anne i jeziora, leżące w dolinie. Lub można udać się w 8-godzinną drogę do ледниковому jeziora Judd, w otoczeniu обрывистыми skałami. Przed turystami pojawi się prawdziwy oryginalny świat: deszczowe lasy, zarośla mirtu, drzew, luksusowe dzikie kwiaty i krzewy jagodowe. Wśród tego bujnego świetności można zobaczyć zielonych розелл, медососов, czarnych флейтовых ptaków, znanych ze swoich głośnych piosenek.

Mówią, że to właśnie tutaj, na terenie Południowo-Zachodniego parku narodowego, znajdują się najlepsze łowiska Tasmanii. Na jeziorach Gordon i Педдер można spróbować złapać pstrąga. Inne popularne u rybaków miejsce – tama Edgar-dame w pobliżu Szczytu Скоттс.

Mogę uzupełnić opis