Кимберлитовая rurka "Wielka dziura" (Big Hal) - odkryty diament rudnik z lat ubiegłych w Kimberley. Pierwsze diamenty tutaj zostały znalezione na wzgórzu członków "partii czerwonej czapki" z miasta Колесберга na farmie Vooruitzigt, należącej do braci debeers. Wynikający diamentowa gorączka doprowadziła do stworzenia małego górniczego miasteczka Rush, później przemianowanej w Kimberley. Od połowy lipca 1871 do 1914 roku 50 000 pracowników ręcznie wykopali ogromny wykop kilofami i łopatami i zdobyli 2 720 kg diamentów. Big Hal o szerokości 463 m został wykopany na głębokości 240 m, ale potem częściowo wypełniona odpadami, zmniejszenie głębokości 215 m. Od tego czasu zebrał około 40 m wody, w wyniku czego widoczne pozostało 175 m wykopu. Po tym, jak lądowe operacje stały się zbyt niebezpieczne i bezproduktywne, firma "De Beers" stała się wydobywać кимберлитовую rasy w zamkniętej kopalni na głębokości 1097 m.

W 1872 r., w rok po rozpoczęciu prac, ludność obozu poszukiwaczy wzrosła do 50 000 osób. Wiele старатели zginęło podczas wypadków w kopalniach, a także z powodu chorób i niehigienicznych warunków na niedobór wody, świeżego jedzenia i upałów latem. 13 marca 1888 roku przywódcy różnych kopalń podjęły decyzję o połączeniu poszczególnych wykopalisk w jedną wielką kopalnię i jedną dużą firmę, znaną jako "De Beers Consolidated Mines Limited" z systemem Cecila Johna Rhodesa, Alfreda Бейта i Barney Барнато. Ta duża firma pracowała na Big Hal, dopóki nie zostanie osiągnięta głębokość 215 m o powierzchni około 17 ha i obwodem 1, 6 km. Do 14 sierpnia 1914 roku, kiedy to ponad 22 mln ton ziemi były вырыто i otrzymano prawie 3 000 kg diamentów, praca na kopalni została zakończona. Obecnie jest ona uważana za największą kopalnią na ziemi, вырытой ręcznie. W 2005 roku naukowcy są zabici i okazało się, że wykopane ręcznie diamentowe kopalnie Jagersfontein i Bultfontein, także znajdujące się w Południowej Afryce, głębiej i bardziej kopalni Big Hole, ale były one stworzone przy użyciu koparek techniki, a nie czysto pracy ręcznej.

Wydobycie diamentów w Big Hal została zamknięta w 1914 roku. Z czasem coraz więcej osób zaczęło przyjeżdżać do Kimberly, aby zobaczyć kamieniołom, który stał się atrakcją turystyczną. W 1960 roku podjęto decyzję zebrać w jednym miejscu stare budynki i zorganizować muzeum. W 1965 roku firma "De Beers" powołała Bazyli Хамфриса konsultantem "Muzeum pod gołym niebem wczesnego Kimberly" - z miejskim krajobrazem, диорамами, eksponaty sprzętu górniczego i transportu. Oficjalne otwarcie muzeum odbyło się w czasie obchodów stulecia Kimberly w 1971 roku.

Kolekcja muzeum jest stale aktualizowana o nowe eksponaty z czasów diamentowej gorączki. W okresie od 2002 do 2005 roku firma "De Beers" zainwestował 50 mln do odtworzenia górniczego miasteczka, które kiedyś powodziło wokół "Wielkiej dziury" Kimberly, aby przyciągnąć turystów z całego świata.