W Кобрино, że znajduje się w Гатчинском okolicy obwodzie leningradzkim, znajduje się na prawdzie gumtree muzeum – zachowana do naszych czasów chłopska chata, w której mieszkała niania Aleksandra Puszkina, Arina Родионовна.

Tę kobietę wiedzą chyba na całym świecie na imię-nazwisko rodowe. A oto jak jej nazwisko, powiedzieć można niewiele. Opiekunka Puszkina przyszła na świat w małej miejscowości Воскресенское, w domu chłopów Ганнибалов, Лукерьи Кирилловой i Rodion Jakowlewa 10 kwietnia 1758 roku. Kiedy Arinie było 10 lat, zmarł jej ojciec, a matka została sama z 7-yu dziećmi. Za mąż Arina ukazała się w 22 roku za mieszkańca okolicznej wioski Кобрино, Fedor Matwiejewa, dokąd przeniosła się żyć.

Swojej chałupy u Матвеевых, którzy marzyli o własnym związku, nie było 15 lat, podczas gdy w 1795 roku babcia Aleksandra Сергеевича, Maria a. kotin Hannibal, nie dała im mały domek.

Rodziny Ганнибалов i Пушкиных byli zaznajomieni z dobrym nastroju i elokwentny крестьянкой Ариной Матвеевой na długo przed pojawieniem się na światła wielkiego rosyjskiego poety Aleksandra Puszkina. Arina była pielęgniarka, a po nianią u Aleksieja, bratanka Marii Алексеевны Hannibal. Gdy w 1797 r. małżonkowie Пушкиных – Siergieja Lwa i Nadziei Осиповны – urodziła się córka Olga, pielęgniarka i opiekunka do niej zaproszono Арину Родионовну.

W 1798 roku Пушкины postanowił sprzedać swój majątek i wyjechać do Moskwy. Arinie Родионовне zaproponowali dać zwolnienie. Ona stanęła przed wyborem: albo wyjechać jako wieczystej z gospodarzami do Moskwy, albo wrócić do dzieci w Кобрино, pracować na swojej ziemi jako freestyle wieśniaczki. Nie będąc pewna jutrze i w trosce o przyszłość swoich czterech dzieci, które odwiedziła w Кобрино, Arina Родионовна udał się do Moskwy. Korzyści takiego rozwiązania był prosty – pańszczyźniane, które są dołączone do хозяйскому podwórku były na specjalnym stanowisku. Ponadto, z Пушкиными miała porozumienie o tym, że z czasem będzie mogła przewieźć do Moskwy i swoich dzieci. Sześć miesięcy później, po wyjeździe do Moskwy, Пушкиных urodził się syn Aleksander. W tym czasie Arinie Родионовне miał 41 lat.

Cztery lata później, zmarł małżonek Арины Родионовны. Zwróciła się o rozdzielczości przewieźć swoich dzieci do Moskwy do gospodarzy. Gdy zgoda została uzyskana, córki Maria i Nadzieja i młodszy syn opiekunki Puszkina - Stefan przenieśli się do matki. Starszy syn Арины Родионовны, Paulina, pozostał ze swoją rodziną, w Кобрино.

Tak się składa, że wiele pokoleń potomków Арины Родионовны mieszkali w małej izbie swojej słynnej krewne. Dopiero w 1950 roku rodzina jej potomków jednak zdecydowała się opuścić wioski. Ich dom był najstarszym w Кобрино, i nadal, mała izba, jak i w czasach Aleksandra Puszkina, топилась nieczysto.

W 1937 roku, do 100-ej rocznicy śmierci Puszkina, w domku nad dziećmi otworzyli domu-читальню. Jakiś czas później, domu kupiłam Natalia Michajłowna Ныркова, która przypadkowo dowiedziała się, co to za dom. Zdecydowała się otworzyć tutaj muzeum. Eksponaty zebrane wszystkich wsią. Przywrócenie chałupy przeprowadzili Всесоюзный muzeum imienia A. S. Puszkina, towarzystwo ochrony zabytków historii i kultury, гатчинский muzeum regionalne i lokalne kołchozu.

W 1974 roku, po renowacji muzeum-dom był otwarty. W centrum chałupy – rosyjska mikrofalowa, obok, za rażącego холщовой kurtyną – łóżko i kolej gondola. W wieczerniku – stół z drewna, берестяной, ceramicznych. Wzdłuż ścian – skrzynie i sklepy. W "czerwonym" rogu – mały ikonostas i lampy. Eksponaty – typowe dla tego czasu wystrój wiejskiej chałupy. Ich przekazali w darze muzeum osoby prywatne. Jedyna rzecz, która należała do opiekunki Puszkina – torba z grubego płótna.

Co roku muzeum odwiedza tysiące turystów z różnych zakątków świata. Na przykład, w 2008 roku odwiedziło ponad 15 tysięcy osób. W muzeum regularnie odbywają się stylizowane wycieczki i małe przedstawienia teatralne, w których biorą udział uczniowie i pracownicy muzeum.