Rezerwat "Вендикари", znajduje się w prowincji Syrakuzy między miastami Авола i Пакино, zajmuje powierzchnię 1500 ha. To najbardziej na południe bagna w Europie i wyjątkowa w swojej ekologicznej miejsce – dziesiątki gatunków ptaków migrujących zatrzymują się tutaj podczas swoich sezonowych migracji. Najlepszy czas do obserwacji ptaków – grudzień, kiedy ptaki lecą z gorącej Sahary na swoje гнездовья w północnej Europie. Jest duża szansa zobaczyć tutaj ржанок, szare czaple, flamingi, dzikich kaczek, mew, kormoranów i ходулочников. Wśród zwierząt rezerwatu występują zające, lisy, słodkowodne żółwie, jerzy, różne żaby i liczne węże.

Ponadto, na terenie rezerwatu znajduje się kilka ciekawych archeologicznych parkingów, na których zostały znalezione naczynia z dawnych gospodarstw rybnych i pozostałości niewielkiej nekropolii. Zachowały się wieża strażnicza, wzniesiona w średniowieczu, i kilka budynków greckiego i rzymskiego okresów. W zachodniej części rezerwatu, w pobliżu miasta Noto, można zobaczyć małą rzymską willę ozdobioną mozaikami.

Вендикари, wzięty pod ochronę w 1984 roku, może również pochwalić się niezwykłą różnorodnością ekosystemów: spotykają się tu kamieniste i piaszczyste wybrzeża, tulejowe strefy, marynowane i świeże bagna, solne jeziora, rośliny wrzosowate pustkowia i uprawianych pól. W zeszłym solne jeziora miały ogromne znaczenie ekonomiczne i, bez wątpienia, zapewniały rozwinięty połowów tuńczyka, istniejących na terenie rezerwatu w 15 wieku.

Dostać się tu można na różne sposoby: jedno wejście znajduje się w miejscowości Элоро, z drugiej – w pobliżu Kava delle Моске z jej słynnej plaży Cala Моске, jeszcze jeden punkt dostępu znajduje się w Cittadella dei Маккари, w miejscu dawnego bizantyjskiego osady, gdzie do dziś widoczne są ruiny niewielkiego kościoła i nekropolii. Wreszcie, główne wejście do rezerwatu znajduje się przy wieży Torre Звева z otaczającym ją wspaniałej plaży.