Vingis jest największym parkiem miasta Wilno. Znajduje się on w samym centrum miasta, a dokładniej w jego zachodniej części, na zakolu rzeki Wilii. Vingis jest najbardziej lubianym i popularnym miejscem wycieczek rowerowych, po prostu uprawiania turystyki pieszej, a także wielkich koncertów, odbywających się pod gołym niebem. Ponadto, w parku często odbywają się społeczno-polityczne masowe imprezy.

Dostać się do parku można na dwa sposoby: z ulicy Birutės, przechodząc przez most dla pieszych, a także z ulicy M. K. Чюрлене. Powierzchnia parku wynosi 160 hektarów.

W 15-16 wieku otoczone prawie ze wszystkich stron обрывистыми речными brzegami sosnowy bor był w posiadaniu Радвилов. Później przeniósł się jezuitom, a następnie виленскому biskupa Масальскому Ignacego. Po śmierci Масальского majątek przeszedł w ręce Potockich, którzy wkrótce sprzedał je hrabiemu Зубову, który go kupił wileński generał-gubernator Баннигсен L L

W Закрете jezuitów został zbudowany pałac ma trzy kondygnacje z niezwykłymi мансардами na podstawie szkiców znanego architekta I. K. Глаубицой. Kiedy pałac przechodził w inne ręce, to znów przebudowywany na życzenie nowych właścicieli. W czasie, gdy dom należał do generał-gubernatora Беннигсену, a mianowicie w 1812 roku, w którym przebywał sam cesarz Aleksander I ze swoją świtą i sztabem. Cesarz był zachwycony od rodzaju malowniczej okolicy i postanowiłem zakupić u Беннигсена całą duży obszar Закрета.

Do uroczystej kolacji w pałacu letniego w Закрете na cześć Aleksandra I architekt Michałowi Szulcowi zadaniem było zbudować pawilon. Ale stało się nieszczęście i tuż przed rozpoczęciem balu nowy pawilon runął. Schulz był tak wstrząśnięty tym zdarzeniem, że rzucił się w rzekę Вилию i utonął. On tak się śpieszył, żeby wypełnić zadanie, a czasu było bardzo mało. Ale on zdążył podnieść łyżkę, która tak różni się od obecnie istniejących uroczystym finezją wykończenia. Nie tylko cesarza, ale i liczni goście podziwiali wspaniałą budową. Tylko za kilka godzin wcześniej zjeść kolacji dach jadalni upadł. Schulz był strasznie się boi, że zostanie przez osobę nieupoważnioną. Rzucił się w rzekę, a kilka dni później jego ciało znaleziono w rzece w 20 kilometrów od miasta.

Jak wiadomo, w 1812 roku Litwa wchodziła w skład Rosji. Będąc na balu właśnie w letnim pałacu, Aleksander I otrzymał wiadomość o tym, że francuscy wtargnęły na terytorium kraju.

W Закретном pałacu francuzami urządzono szpital, który został spalony wraz z rannymi ludźmi. Po zakończeniu wojny 1812 roku pałac nie kwalifikują się do naprawy, a w 1855 roku pozostałości pałacu były rozebrane. Wtedy na закретской terenie urządzono poligon artyleryjski. W 1857 roku na polecenie generał-gubernatora W. I. Назимова na brzegu malowniczej rzeki Wilii został zbudowany kartusz z drewnianym pawilonem i różnymi budynkami gospodarczymi. Ponadto, był on duży park z znajdującego się w pobliżu lipowej alei.

Ogród botaniczny przy uniwersytecie Wileńskim został założony w 1919 roku na tym terenie, gdzie obecnie znajduje się park Винге. Ale w czasach wojny i straszliwej powodzi ogród botaniczny bardzo mocno ucierpiał. Po wojnie część ogrodu została przywrócona i przeniesiona na nowy ogród botaniczny przy uniwersytecie w 1975 roku w Кайренай. Do 1930 roku na ziemi Закрета zostały wzniesione z magazynów polskiej armii, a także została zbudowana kolejka.

W 1965 roku park poleżał odbudowy i został przystosowany jest miejscem dla masowych imprez towarzyskich i rekreacji dla mieszkańców. W samym sercu parku wzniesiono duży amfiteatr estrada, a także wyposażona powierzchnia dla widzów w 2 ha. to Właśnie tutaj odbywają się republikańscy święta pieśni.

W pobliżu wejścia z ulicy Чюрлене, na cmentarzu jezuitów, znajduje się groby ofiar epidemii dżumy, нахлынувшей w 1710 roku. Tutaj jest zbudowany w 1796 roku Репнинская kaplica, która przechowuje w sobie prochy żony H.W. Репнина – litewskiego generał-gubernatora. W trakcie i wojny światowej w dawnym cmentarzu jezuitów pochowano żołnierzy austriackiej i niemieckiej armii. Po zakończeniu ii wojny światowej duża część cmentarza została zniszczona, a na tym samym miejscu zostały wzniesione atrakcje. Teraz grobu austriackich i niemieckich żołnierzy przywrócone.