Алботинский skalny klasztor (również znany jako Албутинский klasztor) – nieczynny średniowieczna siedziba znajduje się w górach w diecezji Widin, między miejscowościami Hradec i Раброво.

Kompleks, zbudowany w tym wapiennym masywie od północnej strony rzeki Тополовец na wysokości około 25 metrów, obejmuje jaskiń i schronisk skalnych pochodzenia naturalnego, a także прорубленные człowiekiem pomieszczenia i nisze, były przeznaczone dla religijnych i domowych potrzeb. Do klasztoru prowadzi wąska, stroma ścieżka, u podstawy której znajduje się fontanna Hajduk. W dawnych czasach klasztor służył schronieniem dla скотоводцев i murarzy. Ze względu na swoją легкодоступности został splądrowany przez wandali i łowcami skarbów.

Ludzie żyli tu w XIV wieku, o czym świadczą zachowane fragmenty malowideł naściennych i wykryte w 29-ciu lokalnych chrześcijańskich grobów biżuterii (kolczyki, bransoletki). Duża liczba grobów należących do przedstawicieli duchowieństwa, wskazuje na to, że klasztor był ważnym miejscem. Z nielicznych zachowanych świadectw historycznych naukowcy odkryli, że kiedyś w tym miejscu znajdowała się wieś o nazwie Алтовин.

Kompleks składa się z ośmiu pokoi. W centralnej części umieszczono trójnawową kolegiata, прорубленная w tym wapiennym masywie. Zgodnie z kanonami koncentruje się ona z zachodu na wschód. Obecnie jest w południowo-zachodniej części świątyni prawie całkowicie zniszczona. Obecność baptysterium jest dowodem na to, że kościół był używany nie tylko do czytania modlitw mnichów, ale i dla organizacji publicznych nabożeństw. W północno-zachodniej części budowli znajduje się na drugim piętrze. To drugie co do wielkości pomieszczenia, które, prawdopodobnie, słuzyć jako jadalnia. Od strony zachodniej kompleksu znajdują się zakonne celi, kuchnia, magazyn. Nazwa klasztoru nie zachowało się, ale istnieje wersja, że został on poświęcony Zmartwychwstaniu Chrystusa.

Wizyta w tym mieszkaniu jest zalecane dla wszystkich, którzy interesują się historią, archeologią i kulturą Bułgarii.