Teatr olimpijski – najstarszy działający kryty teatr na świecie, znajduje się w Vicenza. Został on zbudowany w 1580-1585-m roku według projektu architekta Andrea Palladio i stał się jego ostatnim dziełem. Niezwykły wystrój sceny wykonany w technice тромплея na pomysł architekta Vincenzo Скамоцци, który достраивал teatr po śmierci Palladio. Na dzień dzisiejszy, to najstarsze na świecie teatralne dekoracje, nadal stosowane w produkcjach. W 1994-m roku teatr Olimpijski został wpisany na listę Światowego Dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Jak już wspomniano powyżej, teatr stał się najnowszym projektem wielkiego Palladio, który wrócił do rodzinnego miasta w 1579 roku i przywiózł ze sobą bezcenne doświadczenie – w ciągu całego swojego życia, studiował architekturę Starożytnego Rzymu. Do tego czasu, architekt, były założycielem Akademii Olimpijskiej, już zbudował szereg tymczasowych teatrów w Vicenza. A w 1579 roku Akademia otrzymała pozwolenie na budowę stałego teatru, na miejscu dawnej twierdzy Castello del territorio, na, która służyła jako więzienie i magazyn prochu, zanim się w ruinę. Palladio z entuzjazmem zabrał się za tworzenie projektu – chciał zbudować wierną kopię rzymskiego teatru, ale tylko przez pół roku po rozpoczęciu budowy zmarł. Pracę nad teatrem najpierw kontynuował jego syn Silla, a następnie do niej przystąpił inny wybitny architekt Vincenzo Скамоцци. On opierał się na rysunki Palladio, ale wniósł, a niektóre ich elementy – na przykład, sale Одео i Антиодео, a także łukowe przejście prowadzi przez zabytkowy średniowieczny mur na dziedziniec twierdzy. I, oczywiście, nie powinniśmy zapominać, że to właśnie Скамоцци był autorem słynnych dekoracji sceny.

Teatr olimpijski został uroczyście otwarty w 1585 roku, jednak już po kilku produkcjach był opuszczony. Przy tym dekoracje, utworzone dla pierwszej sztuki – "Króla Эдипа" Софокла, nigdy nie opuścił murów teatru – w cudowny sposób nie ucierpiały podczas bombardowania miasta w latach ii wojny Światowej i od innych koleje historii. Stworzona Скамоцци system oświetlenia jest również używana tylko kilka razy ze względu na wysokie koszty. Dziś na scenie teatru Olimpijskiego wystawiają sztuki teatralne i występy muzyczne, jednak pojemność samego teatru ograniczona do 400 widzów – w celu zachowania zabytku architektury. Przy tym teatralnych sezonów tylko dwa – wiosna i jesień. W zimie i w lecie teatr zamknięty, ponieważ nie ma w nim systemu ogrzewania i klimatyzacji, aby nie uszkodzić delikatnej konstrukcji drewnianych.