Santa Maria Аннунчата – katedra Vicenzy, wielka kopuła którego zaprojektował Andrea Palladio (on sam prawdopodobnie był autorem bocznej północnej drzwi).

Uważa się, że pierwszy kościół, stojąc w tym miejscu, nosiła nazwę szczególnie czczonej w Vicenza św Świętej Eufemia, na mocy której do dziś są przechowywane wewnątrz katedry. Prawdopodobnie w 6 wieku miała miejsce pierwsza zmiana nazwy kościoła, który stał się znany jako Santa Maria. To było spowodowane tym, że wkrótce po zakończeniu w 431 roku Trzeciego Soboru kościoła chrześcijańskiego, na którym ogłoszono dogmat wniebowzięcia Najświętszej Maryi panny, wiele kościołów zostały przemianowane na jej cześć. Przede wszystkim odnosiło się to do głównego religijnej strukturze miasta – katedry. A później, prawdopodobnie między 7 m i 8 m przez wieki, do nazwy Santa Maria dodano prefiks Аннунчата, ponieważ właśnie w tym czasie otrzymał szerokie dystrybucji święto Zwiastowania (L ' Annunciazione).

W 1467 roku rzeźbiarzowi Pietro Lombardo z Кароны zlecono pomnik Battista Фиокардо, który dziś zamurowana w ścianie katedry, a w 1468 roku – могильную płytę Alberto Фиокардо, brata Battista, lokalnego przez rzymskiego archidiakon.

Budowa absydy katedry rozpoczęto w 1482 roku według projektu Wawrzyńca tak Bolonia, ale do 1531-go roku, tak i pozostał niedokończony. Pierwszy tymczasowy dach powstała w 1540 roku, ponieważ zakładano, że w Vicenza odbędzie Тридентский katedra (później przeniósł się w Trydencie). Tylko w 1557 roku gmina Vicenzy mógł domagać się od Republiki Weneckiej otrzymania środków na zakończenie budowy katedry. Odpowiedzialnym za wykonanie prac został mianowany Andrea Palladio, który prawdopodobnie był autorem projektu całego religijnego kompleksu. Budowa odbywała się w dwóch etapach: w 1558-59-m roku nad oknami został zainstalowany okap został wykonany bęben kopuły, a sam klosz został wzniesiony w 1564-66-m roku. Ma kształt latarni i pozbawione ozdób, później był wzorem dla kopuły kościoła San Giorgio Maggiore w Wenecji.

W 1560 roku Paolo Альмерико poprosił o pozwolenie od szefa katedry wybudować na własny koszt portal północny kościoła na podobieństwo kaplicy San Giovanni Evangelista. Chodzi o tym samym Paolo Альмерико, który kilka lat później ładuje Andrea Palladio budowę słynnej willi La Rotonda. Portal został wykonany w 1565 roku. Jego autorstwo przypisuje się ten sam Palladio, choć nie zachowały się żadne potwierdzających to dokumentów lub osobistych szkiców architekta. Naukowcy-historycy opierają się na podobieństwo portalu katedry z antycznymi wzorcami, dobrze znanymi Palladio, i z bocznymi portalami katedry San Pietro di Castello w Wenecji, nad którymi Palladio pracował w 1558 roku.

W latach ii wojny Światowej Santa Maria Аннунчата została poważnie uszkodzona w trakcie bombardowań miasta przez amerykańskich żołnierzy. Zachował się tylko fasada. Zniszczone części katedry, w tym i kopuła Palladio, zostały odnowione, ale bezcenne freski, które ją zdobiły jego wnętrze, zostały na zawsze utracone. Obok katedry stoi muzeum Diecezjalne, w którym przechowywane są różne eksponaty związane z historią Santa Maria Аннунчата.