W Wielkim Nowogrodzie jest zabytkowy kościół świętego Власия. Znajduje się ona w północnej części Людина końca, co się w odległości 250 metrów od nowogrodu Zamku, na skrzyżowaniu trzech ulic: Duży Власьевской, Мерецкова-Волосова i Каберова-Власьевской. Kilka wieków temu, kiedy tylko powstała, kościół znajdował się na Волосове ulicy. I wtedy był to drewniany budynek.

W dawnych czasach w Rosji istniał kult św. Власия, jako patrona bydła. Ten kult chrześcijański włączyła cechy bardziej starożytnego kultu pogańskiego boga Veles lub Włosy. Był idolem u starożytnych słowian, którzy uważali go za patrona zwierząt. Istnieje prawdopodobieństwo, że w dawnych czasach w tym miejscu został wzniesiony idol tego pogańskiego boga. A potem z czasem zbudowano tu kościół Власия. Stało się to wtedy, gdy na Rusi została podjęta prawosławie, i stały się powszechnie niszczenia pogańskich bożków. Wtedy ulica zmieniła swoją nazwę. Teraz stała się ona nazywać nie Волосова ulica, a Власьевская.

Co do daty budowy, pierwszy, drewniany kościół został wzniesiony w 1184 roku. Niektóre wspomnienia w kronikach o źródła wskazują również i w 1379 roku. Kamienny kościół został zbudowany w 1407 roku, jak plac katedralny, kaplicę na chórach został nazwany na cześć sprawiedliwych Joachima i Anny. W 1775 nastąpiła przebudowa kościoła. Usunięto chóry do tego, aby kościół był lepiej oświetlone. Do zachodniej części dobudowano ciepły limit Jakuba i трехъярусную dzwonnicę. Drewniany dach przebudowano tylko w 1852 roku. Limit Jana dobudowano w 1853 roku. Z czasem zmieniają dach na kościele. Staje się четырехскатной. Rozszerzają się okna. W latach dwudziestych xix wieku, rozpadające się mury obronne i fosa Małych ziemnych miasta. Dlatego kościół okazuje się na ogromnym otwartym placu Sofii, w południowej jej części.

Kościół otrzymał znaczne zniszczenia z okresu Ii wojny światowej w czasie pożaru. W połowie lat czterdziestych xx wieku w kościele rozebrano wieżę i kruchtę. W tym okresie to ustrojstwo nawet chcieli zburzyć. Zdaniem władz miasta, zniszczone w czasie wojny budynki podawano mieszkańców w depresję, przeszkadzały w komunikacji miejskiej. Ruiny popsuli widok miasta. Dlatego od nich trzeba było pilnie pozbyć. W zakresie rozbiórki rządu było wiele zabytkowych budynków, w tym kościół Власия. I tylko dzięki interwencji w moskwie i leningradzie społeczności naukowej, która wystąpiła z aktywnym protestem przeciwko rozbiórki dawnego pomnika rosyjskiej historii, rozbiórki został odwołany.

W ciągu pięciu lat (1954-1959 r.) kościół restaurowany. Architektem był D. M. Fiodorow. Kościół udało się odzyskać tylko w formach xv wieku. Z trudem zostały odtworzone sklepienia i kopuły, praktycznie z ruin. Tak jak zostały one zniszczone prawie całkowicie, po renowacji zakupione zupełnie inny wygląd. To już nie był ten kościół. Przypominała według własnego planu bardziej starożytną budowę.

W 1974 roku centralna część fasady zachodniej w ruinę. Teraz można zobaczyć pozostałości dawnej freski nad północnym portalem. To się nazywa "Męczennik Власий". Obecnie kościół stanowi żywy pomnik nowogrodu architektury z początku xiv wieku. Budowla ta mała, z jedną kopułą, kwadratowa. Jej elewacji trzy-klapowane zakończeniu.

Ponieważ odzyskiwanie kościoła odbywało się w starożytnym szlaku, zostały odrestaurowane oryginalne okna. Takie były w xiv wieku - szerokie i z стрельчатой łukiem. Ponadto, zostały znalezione części starych portali z ostrymi завершениями.