Opactwo Ossiach – dawny klasztor benedyktyński w kraju związkowym Karyntia. Ossiach został założony Оттоном III i jest najstarszym słynnej Karyntii.

Według legendy, król polski Bolesław II Śmiały został wygnany w 1079 roku za zabójstwo świętego Stanisława, i uciekł na Węgry, a następnie wędrował po Europie i zyskał świat, w końcu, gdy przybył w Ossiach. Tam król mieszkał w klasztorze, jak niemy, wyznał, że w ciągu ośmiu lat, pokornie wykonywał najtrudniejsze pracy, podczas gdy na łożu śmierci nie powiedział swego spowiednika, kim on jest i co zrobił dla pokuty. Napis na jego grobie, znajdującym się na północnej stronie budynku kościoła, mówi: "Bolesław, król Polski, zabójca Świętego Stanisława, biskupa Krakowskiego".

Sama romański kościół po raz pierwszy wymieniony w 1215 roku. Odbudowana w stylu późnego gotyku po pożarze w 1484 roku.

Przy abbate Вернере (1307-1314) w Оссиахе rozpoczęła się wielowiekowa tradycja cudownych uzdrowień. Legenda głosi, że Werner otrzymał trzy kryształowe kule od Matki Bożej uzdrowienia niewidomych, głuchych i niemych. Do naszych czasów zachowała się tylko najmniejszy z trzech sfer, że przechowywany jest w muzeum Diecezjalnym w Klagenfurt.

W 1484 roku klasztor i kościół zostały prawie całkowicie zniszczone w wyniku pożaru. Opat Leonard Цорн odszedł na emeryturę w tym samym roku, a jego następca, Daniel Berger Barney (1484-1496) zaczął przywracać opactwo.

Opactwo Ossiach została rozwiązana w 1783 roku, za panowania cesarza Józefa II, po czym budynki były wykorzystywane jako koszary. Biblioteka została zniszczona, a większość książek zostały przeniesione na uniwersytet w Grazu. Kościół stał się parafialnym.

W 1816 roku pomieszczenia zostały w dużej mierze zniszczone. Między 1872 i 1915 lat niewiele pozostałe budynki zostały ponownie wykorzystane jako koszary i jak stajnia. Od 1995 r. pomieszczenia zostały przekazane administracji Karyntii. Dziś odbywa się tu coroczny festiwal muzyczny.