Bolońskie Katedra, konsekrowany na cześć Apostoła Piotra - jedna z głównych atrakcji miasta i metropolia arcybiskupa Bolonii. Duża część obecnego budynku został zbudowany w 17 wieku, a niektóre części dotarły do nas z 16 wieku.

Na początku 11 wieku, na miejscu katedry już stał kościół i kaplica, ubrany w architektoniczną tradycję Rawenny. W 1141 roku kościół spłonął podczas wielkiego pożaru, jednak pół wieku później została odrestaurowana i pobłogosławiona przez Papieża Люциусом III. W 1396 roku do zachodniej elewacji był szeregowy portyk. Później, pod koniec 15 wieku, artyści z Ferrary Francesco del Косса i Ercole de Roberti pracowali nad stworzeniem cyklu fresków w Kaplicy Гарганелли. Niestety, te freski zostały utracone w wyniku kolejnych prac konserwatorskich, zachowały się jedynie ich fragmenty.

W 1575 roku na rozkaz kardynała Gabriele Палеотти rozpoczęła się gruntowna przebudowa wnętrza kościoła, która stała się w tym czasie wydziału arcybiskupa Bolonii. W swojej niezmienionej formie do nas dotarły tylko krypta i Cappella Maggiore. Z powodu dużych prac remontowych w 1599 roku zawalił się sufit katedry, i zdecydowano się odbudować cały budynek. Budowa rozpoczęła się w 1605 roku, i zostało ostatecznie zakończone między 1743 i 1747 lat.

Budynek dawnej kaplicy z okrągłą podstawą nigdy nie została przywrócona, choć pochodzący z 13 wieku i aż do naszych dni takie oferty ukazywały się regularnie. Dziś można zobaczyć pozostałości ścian zewnętrznych.

Wewnętrznie wystrój obecnej katedry jest w stylu barokowym i tworzy poczucie wielkości i wspaniałości. Tutaj można zobaczyć kreacje Ludovico Караччи, Alfonso Lombardi, Cesare Mauro Требби. A dzwonnica może pochwalić się ogromnym dzwonem "La Nonna" ("babcia" w języku włoskim) – jego waga wynosi 3300 kg!