Muzeum azji i sztuki afrykańskiej w mieście Трявна jest jedynym takim muzeum na półwyspie Bałkańskim.

Muzeum utworzono w ostatnim dziesięcioleciu XX w.. Jego ekspozycja składa się z 328 przedmiotów ofiarowanych mieszkającym w USA rzeźbiarza Zlatko Пауновым. Artysta jest absolwentem Akademii sztuk pięknych miasta Sofii, ale miłość do sztuki w jej różnych przejawach przeprowadziła go przez wiele krajów. Zaraz po ukończeniu studiów wyemigrował najpierw do Włoch, a następnie do Francji, aż w końcu osiedlił się w Nowym Jorku. Za swoje życie H. Паунов zdążył odwiedzić wszystkie pięć kontynentów i zebrać ciekawą kolekcję sztuki przedstawicieli różnych krajów. Szczególną miłość rzeźbiarz żywi do kultury Wschodu. Każdego roku spędzał trochę czasu w Tybecie i Nepalu. Ponadto, H. Пуанов studiował sztukę Chin, Indii, Japonii i Indonezji. W 1993 roku artysta wrócił do ojczyzny, w Bułgarii. Będąc w Трявне, był pod wielkim wrażeniem tego, jak mieszkańcom udało się utrzymać w architekturze i zewnętrznym wyglądzie miasta duch Renesansu. Wtedy postanowił podarować miastu swoją kolekcję.

W zbiorach muzeum znajduje się około 400 dzieł sztuki z Europy, Azji i Afryki. Tutaj można zobaczyć dużą kolekcję poświęconą kulturze buddyjskiej: przedmioty, które są rytualne przeznaczenie; pozłacane z brązu figurki bogów; manuskrypt na древнебирманском angielskim, napisany na palmowych liściach, w którym znajdować się fragmenty kanonu buddyjskiego Трипитаки; płyta z wyciętym na niej modlitwą-zaklęciem "O mani padme hum"; wykonane z ludzkich kości święty instrument muzyczny Канлин, który jest używany podczas uroczystości w niektórych tybetańskich klasztorach, i wiele więcej.

W małym zgromadzeniu przedmiotów hinduskiej religii przedstawione figurki bóstw – Wisznu, Brahma, Lakszmi, Sziwy i innych.

W sali sztuki afrykańskiej eksponowane są autentyczne afrykańskie maski z drewna, tkaniny i skóry, stosowane w różnych rytuałach. Szczególnie interesujące są drewniane rzeźby i obrazy przedstawiające życie masajów – полукочевого afrykańskiego ludu.

W 2004 roku muzeum przeniesiono do specjalnie wydzielone dla niego budynek byłej publicznej łaźni miejskiej na brzegu rzeki.