W pomieszczeniach dawnego opactwa Saint-Julien, znajdujących się na Rue National, dziś znajdują się dwa muzea, z których jeden poświęcony jest winiarstwo, a drugi rzemiosła Турени.
Muzeum wina Турени mieści się w klasztornych piwnicach, w nim przedstawiona jest historia winiarstwa, aż do najbardziej nowoczesnych technologii, można również zobaczyć różne pojemności do wina wykonane z różnych materiałów, kostiumy wina bractw tej historycznej prowincji i, oczywiście, spróbować prezentowane w sali degustacyjnej picie.
Znajdujący się w sąsiednim budynku Muzeum gildii prezentuje wyroby турских rzemieślników – zarówno średniowiecznych, jak i nowoczesnych, a w pracy ostatnio można kupić w sklepie z pamiątkami, a dzieła ich poprzedników – tylko zobaczyć w składzie ekspozycji, obejmującej meble, obuwie, wyroby kowali i rzeźbiarzy w kamieniu.
Oba muzeum zajmują budynki zbudowane w XII wieku. Pierwsze zabudowania pojawiły się w tym miejscu jeszcze na początku VI wieku – najpierw kościół, zbudowany na rozkaz króla Chlodwiga I, a następnie w drugiej połowie wieku został zbudowany i samo opactwo. Było ono poświęcone świętemu Juliana Бриудскому, za życia byłego żołnierza-rzymianinem i przyjmującego męczeńską śmierć za wiarę. Rozkwit opactwa przypada na X-XI wieku – w tym okresie, ono cieszyło się największym wpływem, która stopniowo zanikła do XV stulecia.
Kościół Saint-Julien wielokrotnie był niszczony, a szkody jej zadawały nie tylko działania wojenne, ale i klęski zjawiska natury – tak, w 1224 roku huragan zniszczył jej nawa. Po tym wypadku kościół odzyskał już do 1240 roku, i w takiej postaci zachowała się do tej pory. Co prawda, po Wielkiej rewolucji Francuskiej została zakupiona przez osobę prywatną i służyła jako stajnia dla koni gości pobliskiego hotelu, a na początku XIX wieku – i jak stacja dokująca do дилижансов. Wśród cech kościoła warto wspomnieć, 25-metrową dzwonnicę i witraże, które do świątyni stworzył już w XX wieku artysta Max Ингран.
Mogę uzupełnić opis