Łaźnia parowa, właśnie tak nazywają ją miejscowi, otworzyła swoje bramy 6 września 1896 roku. Została ona zaprojektowana przez architektów Анталом Стейнхардтом i Adolf Лангом w stylu eklektycznym z cechami charakterystycznymi dla tureckich łaźni. Dotyczy to w szczególności kopuł i wnętrz. Symetryczne 117 m długości budynek był popularnym miejscem spędzania wolnego czasu przez mieszczan. Turecka miała kąpieliska, oddzielne dla kobiet i mężczyzn. W 1927 roku artezyjskie wody, idąca w wannie, została zastąpiona wodą z leczniczych źródeł. Po kilku remontach (ostatnia została zakończona w 2004 roku) łaźnia zaproponowała swoim gościom lecznicze i relaksacyjne kąpiele. Pierwsze – popularne wśród starszego pokolenia, drugim wybierają młodzi ludzie. Wewnętrzny dziedziniec, w którym jest obecny klimat śródziemnomorskich kurortów, w lecie jest sceną dla spektakli teatralnych pod gołym niebem.