Klasztor augustynów Форау – jeden z najstarszych klasztorów w Austrii i jedną z głównych atrakcji kraju związkowego Styria.

Klasztor Форау został założony w 1163 roku z rozkazu margrabiego Styrii Ottokara III. Kierował budową arcybiskup Eberhard I Salzburg, on sam wysłał w Форау i jego pierwszych mieszkańców – mnichów z klasztorów w Salzburgu i Зеккау.

Klasztor Форау zawsze miał możnych patronów. O jego szczególnym statusie świadczy prawo opatów klasztoru nosić w czasie uroczystych nabożeństw pracę jako biskup szata, głoszonego w 1452 roku przez Papieża Mikołaja V, a także własny herb i rozdzielczość mieć zbrojowni izby, otrzymał od cesarza Fryderyka III w 1453 roku.

Za swoją historię klasztor przeżył kilka niszczycielskich pożarów. Nie bronili klasztorne mury i od silnych ognisk zarazy, szalejące w całej Europie i kiedy zabito tysiące ludzkich istnień. W połowie 15 wieku, z powodu ciągłego zagrożenia ataku, w celu zapewnienia bezpieczeństwa klasztor został solidnie wzmocniony i zamienił się w dość potężne фортификационное budynek, otoczony głęboką fosą z wodą, przejechać przez który można było tylko przez most zwodzony.

W 1940 roku klasztor znalazł się pod kontrolą nazistów, a mnisi byli zmuszeni opuścić świątynie. Pierwsi mnisi mogli wrócić do klasztoru dopiero w maju 1945 roku, ponieważ w trakcie działań wojennych zespół klasztorny przeszedł znaczne zniszczenia, natychmiast zajęli się jego odbudową.

Chyba jedyne budynek klasztoru Форау praktycznie która ucierpiała podczas ii wojny światowej - kolegiata wybudowana jeszcze w latach 1660-1662 według projektu architekta Domenico Скиассиа. Wewnętrzne samo wnętrze świątyni w stylu wysokiej baroku pochodzi z pierwszej połowy 18 wieku. Na szczególną uwagę z pewnością zasługują ołtarz główny świątyni, zaprojektowany przez znanego rzeźbiarza i architekta Matthiasem Штейнлем i wykonany w całości z drewna (choć można odnieść wrażenie, że niektóre jego elementy wykonane z marmuru), i zakrystia, ozdobiona wspaniałymi freskami ściennymi pracy utalentowanego austriackiego malarza Johanna Хакхофера.

Szczególną dumą jest i biblioteka klasztoru, unikalny zbiór której liczy około 40.000 woluminów, wśród których i 206 inkunabułów, a także ponad 400 starożytnych rękopisów. Wśród najcenniejszych egzemplarzy kolekcji warto zauważyć tzw. "Cesarską kronikę" i "Ewangelię z Форау". Dostępne są w bibliotece i dwóch zabytkowych kuli ziemskiej (oba pochodzą z 17 wieku). Pierwszy to model kuli ziemskiej, wykonane zgodnie z wyobrażeniami o Ziemi w 17 wieku, na drugim możesz zobaczyć mapę nieba tego samego okresu.