Święte-Иоанновский klasztor na Карповке jest prawosławnym ставропигиальным klasztorem, usytuowanych na brzegu rzeki Карповка w mieście Sankt Petersburg. Siedziba została założona sprawiedliwy Janem Кронштадтским i nazwany na cześć św Jana Рыльского, która jest jego duchowym przewodnikiem i opiekunem. Tutaj w kościele-grobowcu spoczywają relikwie świętego Jana Кронштадского. Klasztor wzniesiony w неовизантийском stylu. Projekt opracował diecezjalne architekt H.H. Nikonow.

Święte-Иоанновская siedziba została pomyślana jako związek Иоанно-Teologicznej kobiecej społeczności, która została stworzona przez Jana Сергиевым w swojej rodzinnej wsi Sura. Na początku maja 1900 roku, aby gospodarstwo było uświęcone miejsce, a we wrześniu tego samego roku biskup Ямбургским Borysem (Плотниковым) dokonano jego zakładkę. W 1901 roku społecznością został uzyskany status klasztoru, a związek przekształcił się w samodzielne mieszkanie.

Dolny kościół św Jana Рыльского katedry Двунадесяти apostołów został konsekrowany w styczniu 1901 roku ojca świętego Jana Кронштадтским. Główny kościół zajmuje 2 górne piętra, został konsekrowany w listopadzie 1902 roku. Uroczystość konsekracji odbyła metropolita Antoni (Вадковский) przy udziale ojca Jana.

W latach 1903-1908 zostały postawione następujące klasztorne budynek: 5-piętrowy budynek dla причта i chcących mieszkać w klasztorze, ambulatorium, ikonograficznych i рукодельная warsztaty i komórki. W piwnicy kościoła została wzniesiona świątynia-sanktuarium, konsekrowany Макарием – dziekan архимандритом Alexander-Newskiej ławry – na cześć proroka Eliasza i świętej królowej Theodora, które zostały niebiańskich patronów rodziców ojca Jana. Obrzęd konsekracji odbył się 21 grudnia 1908 roku, następnego dnia po śmierci ojca Jana.

Wkrótce po śmierci organizator klasztoru, na początku 1909 roku, święty Synod został opublikowany рескрипт cesarza Mikołaja II na imię Antoniego Вадковского – metropolity w Sankt-Petersburgu, w którym mówiło się o tym, że Иоанно-Teologiczny klasztor w Sankt Petersburgu, w którym spoczywa ciało zmarłego" jest budowany w stopień poziom.

W 1919 roku klasztor został skierowany do pracy gminę, w 1923 roku – został zlikwidowany, ale siostry mieszkali tu jeszcze 3 lata. W 1922 roku diecezjalne zarządzanie w Petersburgu, został złapany zwolennikami обновленчества, i kolegiackiej wspólnota przystąpiła do tzw. Piotrogrodzkiej автокефалии. Na czele tego stowarzyszenia po linki arcybiskupa Aleksego (Симанского) stanął biskup Mikołaj (Ярушевич), po aresztowaniu i linki którego w maju 1923 roku, pod presją władz, ruchomości i nieruchomości mieszkań oddano обновленческой społeczności. Kilka dni później, губисполкомом podjęto decyzję o likwidacji Święte-Иоанновского klasztoru. To udało się zrealizować od razu, tylko w listopadzie, z powodu protestów обновленческого ruchu.

Budynki klasztorne zostały przekazane мелиоративному техникуму. Na początku wiosny 1926 roku wejście do grobu ojca Jana zamurowano. Na początku lat 1930-tych praktycznie wszystkie zakonnice zostali aresztowani i zesłani do Kazachstanu.

W listopadzie 1989 roku Święte-Иоанновский klasztor został przekazany diecezji i otwarty jak związek Пюхтицкой klasztoru. W dniu urodzin ojca Jana, 1 listopada, odbył się obrzęd poświęcenia dolnego kościoła na cześć świętego Jana Рыльского.

W połowie lipca 1991 roku, w dzień święto, Patriarcha Aleksy II poświęcił górny kościół pod wezwaniem Dwunastu Apostołów. Święte-Иоанновский klasztor na Карповке jest ставропигиальным z grudnia 1991 roku.

Od kwietnia 1992 r. przełożoną klasztoru jest ksieni Serafin (Wołoszyn). Nabożeństwa odbywają się w każdy dzień. Codziennie po zakończeniu liturgii w świątyni-grobowu odbywa się nabożeństwo do świętego Jana Кронштадскому.