Bazylika San Vitale, z siedzibą w Rawennie, w rzeczywistości w sensie architektonicznym nie jest bazyliką. To jeden z najbardziej ciekawych próbek wczesnego chrześcijaństwa sztuki bizantyjskiej w Europie Zachodniej. Bazylika jest włączona na listę Światowego Dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Budowa San Vitale zaczęło się w 527 roku, kiedy Ravenna znajdowała się we władzy osthotów, a zakończyło się 20 lat później, kiedy miasto było stolicą Равеннского экзархата. Nazwisko architekta bazyliki pozostało nieznane.

Kościół ma kształt ośmiokąta i łączy w sobie elementy architektury romańskiej (kopuła, kształt otworów drzwiowych, ułożone wieży) i bizantyjskiej (многоугольная apsyda, kapitaliki). Na pewno jej główną atrakcją są luksusowe bizantyjskie mozaiki, bardzo duże i dobrze zachowane poza Konstantynopola (obecnie Stambuł). Ponadto, jest to jedyny kościół czasów cesarza Justyniana I, sprowadzają się do naszych czasów w prawie niezmienionej formie.

Centralna część bazyliki jest otoczony dwoma zewnętrznymi деамбулаториями – okrągłe обходами wokół absydy. W górnym, предназначавшемся dla kobiet zamężnych, zachowały się mozaiki przedstawiające sceny ze Starego Testamentu i przedstawiające postacie ewangelistów na ścianach. Sklepienie prezbiterium ozdobione mozaiką z wizerunkiem liści, owoców i kwiatów. Absydzie bazyliki jest otoczona dwoma kaplicami, co było typowe dla architektury bizantyjskiej. Ciekawe, że kopuła właśnie tej bazyliki inspirowane wielkiego Filippo Brunelleschi na tworzenie kopuły katedry we Florencji.

Obok San Vitale znajduje się Narodowe muzeum archeologiczne w Rawennie, w którym przechowywane są monety rzymskie, bizantyjska rzeźba w kości, freski, kolekcja tkanin i malarstwa 17-18 wieku.