Кайраку-en - jeden z trzech parków wraz z Кэнроку-en w Kanazawa i z Кораку-en w Okayama, uznanych najpiękniejszych w Japonii.

Кайраку-en w mieście Mito, centrum prefektury Ibaraki, został podzielony na polecenie Tokugawa Нариаки, возглавлявшим lenno Mito, w 1841 roku, a szeroka publiczność w niego powstał rok później. Нариаки bardzo kochał сливовые drzewa, dlatego na terenie Кайраку-en została założona duża сливовая gaj, tak i na terenie całego posiadania Mito ich posadzono bardzo wiele. Japońska śliwka zachwycała władcy swoim połączenie duchowego i praktycznego: śliwka kwitną pierwszej, dekorowanie nadejście wiosny, a jesienią dawała pyszne owoce, które można było konserwować i jeść w zimie.

Нариаки był bardzo aktywny i progresywny władcą i po śmierci otrzymał nazwę "Płonące książę". Park Кайраку-en został pomyślany im jako jedna z prób skrócić dystans między władzą a zwykłymi ludźmi. W dokumentach poprzedzających utworzenie parku, został wyznaczony cel tego projektu jako "wysiłek i odpoczynek". Oprócz parku, Нариаки stworzył szkołę w celu przygotowania młodych samurajów Kodokan, znajdujący się obok. Po wysiłku w nią, uczniowie powinni cieszyć się wakacjami w parku.

W parku Кайракуэн zasadzono około 100 różnych odmian śliwek, w odległości około trzech tysięcy drzew, które zaczynają kwitnąć już w końcu lutego lub na początku marca. Od 20 lutego do ostatniego dnia marca w parku odbywa się Festiwal kwitnienia śliwki, który przyciąga wielu japończyków i gości kraju. Tylko podczas festiwalu na lokalnej stacji kolejowej sprawia, że przystanek pociągu, w inne dni express mija bez zatrzymania. W kwietniu w parku Кайраку-en kwiat wiśni, a następnie rozpoczyna się pora kwitnienia azalii.

Na terenie parku znajdują się синтоистское sanktuarium, wzniesiony na cześć przedstawicieli klanu Tokugawa, a także drewniany pawilon Кобунтей w trzy piętra. W tym budynku odbywały się wiele imprez kulturalnych, z udziałem poetów i artystów, a także obywateli sędziwym wieku (powyżej 80 lat) i samego Нариаки.

W czasie ii wojny światowej park Кайраку-en zostało niemal całkowicie zniszczone w wyniku bombardowań, ale w 1958 roku został odbudowany.