Katedra Trójcy Ożywiającym w Majkop – jedna z atrakcji architektonicznych miasta. Katedra ma bardzo ciekawą i długą historię.

W lutym 1881 r. mieszkańcy zachodniej części Майкопа, którzy zebrali się na publicznym spotkaniu, omówili pytanie o budowie kościoła, tak jak świątynie były tylko w centrum miasta i w drugiej jego części. W maju tego samego roku okazało się, że budowa kościoła rozpoczęła się bez zgody władz diecezjalnych. W wyniku czego konsystorz postanowiła prosić miejscowy posterunek policji uniemożliwić urzędnikowi асессору R. A. Kovalenko kontynuować budowę świątyni, w przeciwnym razie jego doprowadzone do odpowiedzialności.

W maju 1882 r. Kovalenko po raz kolejny kieruje prośbę do biskupa o pozwolenie na budowę nowego kościoła, dołączając do niego sporządzony projekt i kosztorys. Po czym Kaukaski duchowa konsystorz mimo wszystko dała pozwolenie na budowę kościoła. W październiku 1882 r. w uroczystej atmosferze odbyło się zakładka świątyni na cześć Ożywiającym Świętej Trójcy. Ale z powodu braku środków u parafian budowa kościoła zakończyła się dopiero w 1888 r. Poświęcenie klasztoru odbyło się 12 marca 1889 r.

Ściany kościoła zostały zbudowane z palonego cegły, ułożonego na kamienny fundament. Budynek miał pięć osób niesłyszących drewnianych главок, dach został pokryty żelazem. Wsparta na czterech słupach dzwonnica mieścił się oddzielnie od świątyni. Wokół kościoła stała malowane drewniane ogrodzenie. Kościół miał jeden tron, konsekrowany w imię Trójcy Świętej. W 1900 r. w kościele została zbudowana refektarz.

W 1937 r. kościół zamknięto. W 1943 r., w okresie okupacji niemieckiej, była otwarta i już nigdy się nie zamykają. W 1994 r. kościół Trójcy świętej stała się katedrą ponownie stworzonej Майкопско-Армавирской diecezji. W 1999 r. do świątyni dobudowano nowy ołtarz, a w 2001 r. dzwonnicę. W 2004 r. wzniesiony budynek pomocniczy. W 2006 r. zakończyła się budowa крестильного świątyni w imię św Sergiusza z Radoneża, a po roku został wybudowany budynek kancelarii. Również w 2007 r. dla katedry przygotowali sześć dzwonów, które w tym samym roku poświęcono i program na dzwonnicy kościoła.