Kościół obrazu Pana Jezusa Chrystusa jest псковским prawosławną świątynią. Nazywany kościołem Образской z Жабьей ławicy (tak zwane małe bagno, około którego został zbudowany kościół).

Po raz pierwszy kościół wspomina się w kronikach w 1487 roku, kiedy w Psków był straszny mór. We wrześniu 1540 roku, w mieście, na Запсковье, nastąpił silny pożar, ale drewniany kościół nie ucierpiała. Nie ma żadnych danych o tym, kiedy kościół z drewna została zastąpiona istniejącej. W dokumentach za 1745 roku do świątyni "Нерукотворенного obrazu z Запсковья, że Ильинских bramy" przypisywał 25 parafialnych podwórek. W 1852 roku kościół został przeznaczony do rozbiórki i rozebrany prawie do połowy, ale w 1854 roku, a w innych źródłach – 1857 – kościół został przywrócony. Najprawdopodobniej w tym czasie wykonywał płaski strop z drewna i głuchy bęben. W listopadzie 1931 roku kościół zamknięto, a budynek został zajęty warsztatami szkołami.

W 1960 roku pod kierunkiem B. S. Скобельцына tutaj zostały przeprowadzone architektoniczne i archeologiczne badania budynku, wykonano częściowe odtworzenie i renowacja wnętrz четверика. Budynek został przystosowany pod punktu sprzedaży i magazynu. W tym samym roku, w sierpniu, świątynia obrazu Pana Jezusa Chrystusa, został uznany za zabytek o znaczeniu krajowym i wzięty pod państwową ochroną.

Długość kościoła wynosi 30 metrów, szerokość – 20 metrów. Zbudowany z tutejszej wapienne płyty na wapiennej zaprawie. Czworokąt – бесстолпный, одноапсидный, z płaskim drewnianym stropem, który służy jako wsparcie dla ozdobę głowy postać głównego głuchego bębna, kończącego się bulwiasty głową. Apsyda – ołtarza, полуцилиндрическая. Od strony zachodniej do четверику dołączone ganek i weranda z dużymi otworami, zawartych z północy i południa. Od strony południowej do kościoła przylega kaplicę, mający апсиду w postaci prostokąta. Nad nim znajduje się namiot i луковичная glauka na dekoracyjnym bębnie. Z zachodu ściana придела kończy się звонницей. Ona ma 3 kolumny i 2 przęsła i zamknięta двухскатной dachem. Dzwonnica – несимметрична, przylega do południowo-zachodniej ścianie części.

Dekoracja elewacji świątyni wyróżnia się skromnością. Na północnym i południowym elewacjach четверика są częściowo zachowane łopatki. Na południowej stronie można zobaczyć małą niszę z килевидной арочкой. Ameryka północna i południowa ściany четверика mają duże otwory okienne, urządzone łukowymi roślin cebulowych poprzecznie. W południowo-zachodnim rogu четверика – drzwi, wiodący w południowej nawie. W północnej ścianie – małe drzwi. Dwa okna znajduje się w absydzie.

Коробовый sklepienie, mający rozszalowaniu nad oknami, nakłada się na południowej nawie i znajdujący się nad nim светелку. Wschodnia część придела znajdują się pozostałości ceramicznej podłogi, który odnosi się do XVII wieku. Podłoga świątyni nie ma sobie równych wśród lokalnych kościołów i budynków cywilnych. Podłogowy rysunek składa się z kwadratów, параллелограммов, diamentów i wąskich prostokątów, tworzących zespoły, które ograniczają środkową ścieżkę, biegnącą wzdłuż придела. Płytki wykonane są w czerwono-коричневатом, ciemno-brązowym i jasno-żółtym.

W pierwotnej formie zachowały się придельный elewacja południowa i светелка. W elewacji południowej – 2 okna z roślin cebulowych łukowymi nadprożami. W wiadomość w sąsiedniej izbie również 2 małe щелевидных okna, między którymi znajduje się nisza z килевидной арочкой. Siodłowy dach zamyka светелку. Na dachu – dekoracyjny bębenek, szef i metalowy krzyż.

Centralną część przedsionka nakłada коробовый sklepienie, опирающийся na 2 bocznych коробовых sklepienia, które są umieszczone prostopadle do centralnego. Ganek ma dwuspadowy dach. W jego północnej ścianie znajdują się 2 głębokie pogrzebowe nisze.

Kościół obrazu Pana Jezusa Chrystusa jest kulturowo-historycznym zabytkiem o znaczeniu federalnym.