Park Jana Dąbrowskiego – park, położony w starej części Poznania, znajduje się w pobliżu budynku starej miejskiego browaru. Park został nazwany na cześć дивизионного polskiego generała Jana Henryka Dąbrowskiego, którego wojenne wyczyny воспеты w hymnie kraju.

W 1832 roku jeden z ruchów religijnych выкупило działkę u rodziny Мичильских. Мичильские trzymali tu dworek, otoczony bogatym zadbanym ogrodem ze stawami i winnicami. Nowi właściciele urządzili na swoich ziemiach cmentarz kalwiński. Po rozpadzie organizacji religijnej, teren przeszła do parafii Świętego Piotra, po czym pojawiło się cmentarz luterski.

W 1936 r. Regionalny komitet ochrony przyrody w Poznaniu zamknął cmentarz, przekształcenie terytorium w rezerwat przyrody. W parku posadzono wiele rzadkich krzewów i drzew, park został zasiedlony unikalnymi gatunkami ślimaków.

W trakcie działań wojennych w 1945 roku cmentarz mocno ucierpiał: zostały zniszczone nagrobki, a także stare drzewa, располагавшиеся na terenie: dęby, klony, topole. Nie tak dawno posadzone krzewy i młode drzewa też zostały zniszczone, zginęło ślimaki. Stary dwór rodziny Мичильских została zniszczona.

Po zakończeniu ii wojny światowej rezerwat został przerobiony w publiczny park miejski, który do 1990 roku nosił nazwę "Park wyzwolenia", po czym został przemianowany na cześć generała Jana Dąbrowskiego.

Obecnie park zajmuje powierzchnię 4 ha ziemi. W 2010 roku został zainstalowany ciekawa postmodernistyczny kompozycja "Nie pomnik rzeźbiarza Wojciecha Куявского.