Pałac Дзялыньских – barokowy pałac zbudowany w latach 1773-1776, położony jest w samym centrum Poznania. Obecnie w pałacu mieści się biblioteka.

Pałac, bogato zdobione ośrodek wystrój i klasycznych rzeźb na fasadzie, początkowo należał do Władysława Гуровски - dowodzącemu Litwy i marszałek litewskiego sądu. W 1808 r. pałac przeszedł na własność rodziny Дзялыньских, w których rękach pozostawał aż do 1880 roku. Po śmierci ostatniego Дзялынского - politycznego i działacza społecznego, który spadkobierców, pałac został kupiony polskim działaczem Władysława jana zamojskiego.

Podczas aneksji pałac służył jako centrum życia kulturalnego i politycznego polskiej części społeczeństwa. Tutaj, w sali Czerwonej w 1830, 1848 i 1863 roku odbywały się spotkania dotyczące walki z powstańcami. W tym samym budynku odbywały się koncerty i stawiano amatorskie spektakle teatralne. Ponadto, w pałacu wykłady wybitnych nauczycieli: Charles Либелт (estetyka), Sierpień Чешковский (filozofia), Teofil Матеки (chemia i fizyka), James Кротовский (prawo). W odrodzonej Polsce od 1934 r. staraniem miejscowego oddziału Związku literatów polskich, w pałacu Дзялыньских zostały zorganizowane literackie czwartki.

W trakcie działań wojennych w 1945 roku budynek spłonął. Został przebudowany w 1957 roku według projektu Aleksandra Холаса. Wszystkie rzeźby ponownie zajęli swoje miejsca na elewacji budynku, w tym i kształtowanie pelikan – symbol kobiecości i poświęcenia.

Najpiękniejsze pomieszczenie w budynku – Czerwony sala znajduje się na pierwszym piętrze.

W tylnej części pałacu znajduje się zabytkowy ogród, założony w końcu 18 wieku. Francuski ogród z egzotycznymi drzewami i stawem w centrum mocno ucierpiał w czasie wojny, ale później został dokładnie odrestaurowany. Obecnie ogród jest zamknięty dla publiczności.