Kościół Św Jana Jerozolimskiego za murami – rzymskokatolicki kościół parafialny w mieście Poznań. Pierwotny kościół w tym miejscu został zbudowany pod koniec 11 wieku, co czyni ją jedną z najstarszych kościołów w mieście. Epitet "za murami" pojawił się dlatego, że kościół był położony poza granicami średniowiecznego muru obronnego Poznaniu.

Pierwszy kościół został tu zbudowany pod koniec 11 wieku na cześć świętego Michała Archanioła, znajduje się na skrzyżowaniu dróg, wiodących do Сырему i Гиечу. W kronice czytamy, że dokładnie 6 maja 1170 roku książę Mieszko III i biskup Poznaniu założył schronisko dla pielgrzymów. W 1187 roku kościół i godshuis zostały przekazane zakonowi rycerzy-szpitalników, które na początku 13 wieku rozpoczęto budowę nowego kościoła. Zbudowana wtedy kościół jest budynkiem, który widzimy dzisiaj. To była jedna z pierwszych kamiennych kościołów w Polsce, była двухнефной z dwuspadowym dachem. Kaplica w stylu barokowym, został zbudowany w wschodniej części kościoła.

Po pożarze, co się stało pod koniec 15 wieku, kościół został przebudowany w stylu gotyckim. Tryptyk ołtarza został stworzony w miejscowym warsztacie w 1520 roku. W 1736 roku na południowej stronie pojawiła się kaplica w stylu barokowym.

Po wybuchu ii wojny światowej kościół Św. Jana Jerozolimskiego był używany jako magazyn, a w czasie bitwy o Poznań w 1945 roku został poważnie uszkodzony. Prace remontowe zostały zakończone w 1948 roku.

W 1992 roku kościół został zwrócony zakonowi rycerzy-szpitalników, po co tam był otwarty centrum opieki ambulatoryjnej pacjentów nowotworowych.