Kościół Saint-Pierre-de Chaillot od razu przyciąga wzrok: jej bramy zwieńczone ogromnym wielopoziomowego rzeźbą-harfę pracy Henri Бушара, przedstawiające epizody z życia świętego Piotra. Potężna dzwonnica o wysokości 62 m dominuje nad innymi dzielnicami.

Mały kościół poświęcony również świętemu Piotrowi, stał w tym miejscu od XI wieku. W XVII wieku został powiększony, w 1922 roku w niej отпевали Marcela Prousta. Ale w latach trzydziestych ubiegłego wieku, stary kościół został zburzony – na działce rozpoczęto budowę nowego kościoła według projektu architekta Emila Bois.

Autor projektu użył pomysły architektury bizantyjskiej: budynek w kształcie krzyża greckiego, cztery kopuły otaczają восьмигранную centralny piramidę. Jako głównego materiału konstrukcyjnego Bois zastosował monolityczny beton – to pozwoliło organicznie łączyć powierzchni o różnych kształtach, od trójkątów do октаэдров. Przy tym Bois zupełnie świadomie zrezygnował z obróbki zgrubnej powierzchni betonu: brutal faktura służy kontrastowym tłem dla wielu fresków, rzeźb, witraży.

Budynek składa się z trzech głównych części: kwadratowy w planie dzwonnica, "dolnym kościele", znajdującego się w krypcie (tu znajduje się ołtarz poświęcony poległym na polach i wojny światowej), i "górnego kościoła", zwieńczoną kopułami. Bardzo potężna budowla coś przypomina średniowieczny zamek.

Wnętrze kościoła dosłownie uderza ogromne freski, które wykonał artysta z Alzacji Nicolas Унтерштиллер. Kreator гравировал szkice raz na ścianach i pisał bezpośrednio do betonu. Na многофигурных freski przedstawiają symbole życia duchowego Kościoła. W małych oknach świecą bardzo kolorowe witraże pracy braci Montmejean. Posąg matki Bożej z Dzieciątkiem i Najświętszego Serca pana Jezusa, znajdujące się w трансепте świątyni (praca Henri Бушара), niezwykle вызолочены. Henri Bouchard sam wykonał ołtarz do kaplicy Świętej Rodziny, na którym pokazano, jak Chrystus posyła swoich apostołów nieść ludziom Dobrą Nowinę.

W kaplicy Najświętszej Marii panny parafianie zginać kolana przed matką Boga z Chaillot, rzeźbione drewniane posągiem XVIII wieku. To wszystko, co zostało tu od starożytnego kościoła, niosącym na początku ubiegłego wieku.