Katedra w Otranto – główny kościół miasta Otranto, jeden z najwybitniejszych we włoskim regionie Apulia. Został zbudowany na ruinach rzymskiego mieszkania i wczesnochrześcijańskiej kościoła, co stwierdzono w trakcie prac archeologicznych, przeprowadzonym w 1986 r. i 1990 roku.

Budowa katedry rozpoczęła się w 1080 roku, za panowania papieża Grzegorza VII, i została zakończona osiem lat później. W tym samym 1088 roku nowy kościół został konsekrowany. Ten okres, koniec 11 wieku, był okresem rozkwitu starożytnego Otranto, носившего nazwa Гидрунтон.

Dziś, jak katedra W Otranto – to prawdziwy syntezy różnych stylów architektonicznych, w którym mieszały się wczesnochrześcijańskiej, bizantyjskiej i romańskie cechy. Wewnątrz składa się z nawy głównej, dwóch bocznych приделов, półokrągłej absydy i dwóch bocznych kaplic. Nawę główną otoczony 14-tą granitowe kolumny, zwieńczonej różnymi literami. Długość całkowita katedry wynosi 54 m, szerokość – 25 metrów. W 1693 roku został wykonany piękny drewniany sufit, pokryty złotem i bogato ozdobiony. Trzy ołtarza prawego придела poświęcone Zmartwychwstania Chrystusa, świętego Dominicowi i Zaśnięcia Najświętszej Maryi panny, a ołtarze lewego придела – Świętej Trójcy, Opatrzności Bożej i świętego Antoniego Падуанскому.

Ale chyba główną atrakcją katedry jest jego unikalny mozaiki podłogowe, wykonane w 1163 roku, na zlecenie biskupa Джоната. Nad tym podłogą pracował mnich Панталеоне, kierownik szkoły artystycznej Uniwersytetu Casole. Mozaika zabezpiecza podłogę nawy głównej, dwóch bocznych приделов, absydy i prezbiterium. Jest ona wykonana z kolorowych смальты, wyciętej z bardzo twardego wapienia i niesie w sobie cechy bizantyjskiego i stylów romańskiego. Панталеоне z pomocą swego stworzenia chciał pokazać dramat ludzkiego życia – wieczną walkę Dobra ze Złem, cnót z wadami.

Dwa loty schodów, znajdujące się w bocznych przejściach katedry prowadzą do krypty, która zajmuje przestrzeń pod kaplicami, absydą i prezbiterium. Dostać się do krypty można również przez drzwi, znajdujące się z boku od głównego wejścia do katedry. Data budowy krypty pozostaje nieznana, ale prawdopodobnie ona sięga czasów imperium Rzymskiego. Wewnątrz można zobaczyć 42 kolumny z różnych rodzajów marmuru koronie z literami. Na ścianach zachowały się fragmenty zabytkowych fresków.