Tak zwane mury Weneckie – to wielkie w swojej koncepcji umocnień miasta Nikozja, która powstała pod kierunkiem włoskich wojskowych inżynierów Francisco Barbaro i Giulio Саворджано. Budowa, a raczej modernizacja istniejących umocnień, rozpoczęła się w 1567 roku, niemal natychmiast po zajęciu przez wenecjan tym terenie, i trwało kilka lat. W tym czasie nowi właściciele Nikozji rozebrano kilka starych pałaców i kościołów w celu uzyskania materiałów budowlanych i jednocześnie w ten sposób poprawiły przegląd przyległych do zaludnionej dzielnicy terytoriów. Ponadto, według projektu inżynierów rzeka Педиэос pozostała poza miejskie mury. Z jednej strony to było zrobione, aby uchronić Никосию od ewentualnego podtopienia, a także do tego, aby wypełnić rzecznej wody ochronna rowu na obwodzie ściany.

Jednak wszystkie prace budowniczych okazały się daremne – wkrótce, a dokładnie w 1570 roku, miasto bez wysiłku został zdobyty przez turków, którymi dowodził admirał Lala Mustafa Pasza. A wenecjanie tak i nie udało się zakończyć budowę swojego wielkiego obronnej budowli wokół miasta.

W tej chwili długość okręgu wzmocnienie wynosi około trzech mil, a na obwodzie znajdują się 11 bastionów, które mają kształt poprawnych пятиугольников. Te wieże zostały nazwane na cześć znanych włoskich arystokratycznych rodzin Nikozji, które wydzielały narzędzia do budowy ściany. Zostały również wyposażone w trzech głównych bram, przez które można było dostać się do miasta: Porta San Domenico (brama Pafos), Porta del Проведиторе (brama Kyrenia) i Portu Juliana (brama Famagusta).