Zamkowe wzgórze niewysoki (92 metry wysokości), i żadnego zamku nie ma. Jest to park, skąd otwiera się, być może, najlepszy widok w Nicei. W tytule miejsca wyryty historia jest zupełnie inny Nicei – groźną, agresywnej, dawno канувшей w Locie.

Do początku XVIII wieku tu naprawdę wał zamek-twierdza z vii wiekową ciągłością historii, выдержавший wiele oblężeń. W 1543 roku oblegali armii sojuszników – wojującego króla-rycerza Franciszka Pierwszego i sułtana Sulejmana Wspaniałego. Podczas francusko-tureckiego oblężenia zostały zniszczone alpy wzmocnienia, i książę Sabaudzki Emmanuel Филибер przebudował system obronny. Po zakończeniu prac oblegli miasto już wojska Ludwika XIV, po czym książę postanowił dodatkowo wzmocnić zamek. Nie pomogło i to: w 1706 roku, podczas wojny o sukcesję hiszpańską Ludwik XIV oblegał twierdzę ponownie, zamek został przekształcony w ruiny i poddał się po 54 dniach bombardowań.

Same ruiny znajdowały się na szczycie wzgórza, do 1830 roku, kiedy to król Sardynii (poprzednik Włoszech) Carl Felix polecił utworzyć tu park. We wrześniu 1860 roku cesarz Francji Napoleon III przyjechał do аннексированную Nicei i odwiedził wzgórze Zamkowe. "Jest to najbardziej piękny krajobraz, który kiedykolwiek widziałem! "– powiedział.

Widok z wierzchołka wzgórza jest naprawdę fascynujące. Stąd, ze specjalnie wyposażoną tarasu widokowego, z prawej widoczny cały malowniczą zatokę Aniołów z jego шестикилометровым promenady, po lewej – port w Nicei, wypełniony jachtów i statków.

Park rozdarty jest kapryśny liczbę alejami, обрамленными подпорными ściany z wapienia. Jest wiele ławek, małych kawiarni. Gęsty las (cyprys, sosna, grab, dąb) daje dużo cienia. Na miejscu dawnej wieży szumi ogromny wodospad, zbudowany w 1885 roku. Wśród zieleni zachowały się ruiny murów.

Tu, na wzgórzu, znajduje się jeden z najstarszych cmentarzy w Nicei, Click. Zbudowany na ruinach starożytnej cytadeli, zawiera w sobie resztki murów z XVI wieku. Około trzech tysięcy grobów znajdują się tarasy. Pochowano tu Aleksander Herzen, założyciel marki "Mercedes" Emil Еллинек, matka Giuseppe Garibaldi Róża Раймонди.

Na wzgórze można wejść pieszo zacienionymi alejkami, na śmiesznym turystycznym białym pociągu lub na umieszczony w słupie skały darmowym windzie. Nie można dostać się na szczyt tylko samochodem: ich ruch w parku jest zabronione.