Opactwo Camaiore – jedna z atrakcji Camaiore we włoskim regionie Toskania. Pierwsze wzmianki o nim pochodzą już z czasów panowania longobardów w tej dziedzinie, a dokładniej do 761-go roku, kiedy Lucca była stolicą Toskanii. Właśnie wtedy, w wieku 8, mnisi-benedyktyni założyli opactwo. Później ono wzrastało do całego religijnego kompleksu, składającego się z kościoła z dzwonnicą, cmentarza i klasztoru, обнесенного zębatej ścianą. Na początku 12 wieku opactwo osiągnęła swego rozkwitu, a jego przełożeni pełniły funkcję biskupów i świeckich władców pod patronatem Watykanu.

W tym samym 12-m wieku dzięki hojnej darowiźnie od hrabiny Matyldy di Canossa i z inicjatywy samych mnichów prymitywna parterowy kościół z prostym kamiennym ołtarzem został przebudowany i uzyskał swój obecny wygląd. Do budynku dobudowano dwa boczne придела, szczyt, апсиду i zrobili балочное strop sklepień.

Dwukrotnie w swojej historii, opactwo zostało rozgrabione i spalone wraz z samym miasteczkiem Camaiore: po raz pierwszy w 1315 roku i po raz drugi w 1329 roku.

Dziś główne wejście do opactwa wychodzi na niewielką zarośnięte trawą plac przed kościołem (wcześniej tu był cmentarz mnichów benedyktyńskich). Tutaj zachowały się fragmenty zębatej ściany 13 wieku.