Каларашовский Katedra Wniebowzięcia nmp klasztor znajduje się na terenie zarezerwowane fazy Каларашовка, na brzegu Dniestru. Kompleks klasztoru zawiera dwa kościoły, mieszkalne mnichów, dom biskupa. Tutaj znajdują się trzy źródła, woda z nich ma właściwości lecznicze. Z trzech stron święta siedziba otoczona jest skałami i dzikich lasów. Na jednej ze skał można zobaczyć kamiennej jaskini, w pobliżu którego ustawiono krzyż. To właśnie tu 500 lat temu osiedlił się pierwszy mnich, a sama jaskinia była podstawą klasztoru.

Pierwotnie na tym miejscu wzniesiono drewniany kościół, który w 1780 roku przebudowany na murowany kościół Świętego Wstawiennictwem Matki Bożej.
Później prawie siedemdziesiąt lat, a mianowicie - w 1853 roku, na terenie klasztoru na środki księżnej Кантакузиной została zbudowana jeszcze jeden kamienny kościół, który został konsekrowany w dniu św. Митрофана w Woroneżu.

Do 1916 roku Каларашовский klasztor był czysto męskim, jednak w czasie wojny przybyła duża liczba rosjan zakonnic z polskich miast. Liczba sióstr stale rośnie, w związku z tym klasztor przekształcono w kobiet i rozszerzony.

W 1961 roku nastały ciężkie czasy dla klasztoru i jego mieszkańców. Świątynie zamknięto, zabezpieczyli ikony i zniszczyli ikonostas, a pomieszczenia przekazano pod potrzeby gruźliczego poradni, później – szkoły dla dzieci upośledzonych umysłowo. I dopiero w 1991 roku, dzięki prośbę metropolity Włodzimierza, świątynia została zwrócona wiernym, rozpoczęły się prace przy jego odbudowie.

Obecnie zakończona renowacja katedry św. Митрофана, a także Święte Ciemnoniebieskiej kościół, który wzniesiono w staro-mołdawskim stylu. Trwają prace przy budowie nowych pomieszczeń dla mniszek, refektarz, baseny z leczniczą wodą ze źródła.