Fort Drum, znany jako "betonowy pancernik" - ciężko wzmocniona wyspiarski twierdza znajduje się na wejściu w zatokę Manilską naprzeciwko wyspy Корредигор.

Po tym, jak amerykanie otrzymali od hiszpanów kontrolę nad Filipinami, Fort Drum był planowany jako stacja kontroli минными magazynami. Jednak ze względu na niedoskonałości systemu obrony na tym terenie, plan został zmieniony: postanowiono wyrównać wyspa, a następnie zbudować na nim betonowa konstrukcja, wyposażona w dwa 12-calowe instrumentami. Później ministerstwo obrony narodowej zdecydowało się zastąpić 12-calowe działa w 14-calowe, a także ustawić dwa lochów z 6-calowych dział. Ponadto planowano обнести twierdza betonowymi ścianami o grubości od 7, 6 do 11 metrów.

Budowa rozpoczęła się w kwietniu 1909 roku i trwała 5 lat, podczas których wyspa Фрэйль był praktycznie porównać z poziomem morza, a na jego powierzchni zostały ułożone grube warstwy wzmocnionego stalą betonu, które następnie przekształciły się w masywny budynek, przypominający statek. Do 1916 roku zostały zainstalowane 14 – i 6-calowe broni. Zostały również zamontowane reflektory, wyrzutnie, baterie i sekcja sterowania ogniem. Wewnątrz mieszczą się pomieszczenia mieszkalne dla 320 oficerów i szeregowych, agregaty prądotwórcze, dowodzenia i magazyn amunicji.

Tuż przed rozpoczęciem działań wojennych na pacyfiku, w grudniu 1941 roku Fort Drum obsadzone żołnierzami. 2 stycznia 1942 roku odparto airstrike japońskich bombowców. W połowie stycznia został zainstalowany nowy 3-calowy pistolet. W ciągu lutego, marca i kwietnia fort przeżył kilka ostrzał artylerii i nalotów, zatopił kilka barek desantowych, намеревавшихся ataku na wyspę Корредигор i inne ufortyfikowane wyspy. Jednak w maju 1942 roku Fort Drum poddał się japończykom, a w ślad za nim i wyspa Корредигор.

Tylko w 1945 roku fort został szturmem wzięty przez amerykanów w ramach operacji iraqi Manili. Po ciężkich walkach na morzu i w powietrzu amerykańscy żołnierze otrzymali dostęp do dachu fortu i mogli zamknąć japoński garnizon w środku. Od razu postanowiono nie próbować przebić się do fortu, a korzystać z metody, już опробованный wcześniej na wyspie Кабалло w Forcie Хьюджс. Tam żołnierze pozostawili mieszaniny oleju i benzyny do zapraw okopy i, będąc w zasięgu, podpalili ją tracer kulami. W Fort Drum taka mieszanka była zalana do środka przez otwory wentylacyjne na dachu, a zamiast pocisków używano rurka dystansowa. Zamknięte wewnątrz japońscy żołnierze zostały zniszczone, a pożar trwał kilka dni.

Po tym, jak wszystkie forty na terenie Манильского zatoki były отвоеваны amerykańsko-филиппинскими wojska, japończycy rozpoczęli odwrót. Ruiny Fortu Armeński z jego niezdolni оружейными wieżami i 14-calowe pistolety i dziś są widoczne na powierzchni wód Манильского zatoki.