Muzeum Królewskiej akademii muzyki znajduje się w oddzielnym budynku z akademią, w odległości krótkiego spaceru od Hyde parku. To nie tylko zbiór instrumentów muzycznych i artefaktów, ale i naukowo-badawczym.

Sama Królewska akademia muzyki – konserwatorium, będący częścią uniwersytetu Londyńskiego. Ona założona w 1822 roku, w obecnym swoim краснокирпичном budynku z 1911 roku. Sąsiedni obudowy, gdzie znajduje się muzeum, zbudowany w 1822 roku Johnem Nashem jako część głównego wejścia do parku Regent ' s park (Йоркские bramy). Wnętrze zostało zniszczone nazistowskich bombą w 1940 roku, ale na zewnątrz budynku zostało dokładnie tak, jak zaplanował Nash.

W muzeum znajdują się trzy stałe galerie. Na pierwszym piętrze znajduje się kolekcja narzędzi znanych muzyków. Tu eksponowane są дирижерские laski i stoper wybitnego angielskiego dyrygenta sir Henry ' ego Josepha Wooda, instrumenty perkusyjne перкуссиониста Jamesa "Jimmy ' ego" blade ' a, zregenerowana waltornia genialny валторниста Dennisa Bruyn, rozbitego w 1957 roku na sportowym samochodem po koncercie na Edinburgh festival fringe. Tutaj, na pierwszym piętrze, stale zmieniają się tematyczne wystawy czasowe.

Drugie piętro poświęcone jest żylasty narzędzi – można tu zobaczyć dzieła Stradivarius, Amati, Guarneri, Руджери, a także rysunki, ryciny, dokumenty historyczne. Na osobnym stoisku prezentowane skrzypce "Виотти" Antonio Stradivariego, stworzony przez słynnego mistrza w 1709 roku dla skrzypka Giovanni Batista Виотти. W 1928 roku kupił kolekcjoner John Bruce, a w 2002 roku syn zbieraczy postanowił oddać skrzypce państwa na poczet zapłaty podatku od spadku. Jednak wartość rynkowa arcydzieła gdzie była wyższa niż kwota podatku. Wtedy znani działacze kultury angielskiej zwrócił się do narodu z prośbą, aby zebrać brakujące 2, 1 milion funtów. Po raz pierwszy w historii wielkiej Brytanii towarzystwo zgromadziło taką kwotę na zakup раритета.

Trzecie piętro zajmuje galeria fortepian. Jej eksponaty pokazują etapy rozwoju języka angielskiego kwadratowego fortepianu w pierwszej połowie XIX wieku, pozwalają porównać go z narzędziami eleganckiego wiedeńskiego stylu. Wszystkie pianina są w idealnym stanie i są używane do prezentacji dźwięku.

Za prawie dwa wieki istnienia akademia zgromadziła również ogromna ilość autografów, listów, rycin, znajdujących się teraz w muzeum. Rdzeniem tej kolekcji są oryginalne rękopisy Schuberta, Mendelssohna, Liszta, Brahmsa, Purcella.