Ogród botaniczny uniwersytetu w Lipsku należy do najstarszych nie tylko w Niemczech, ale i w całej Europie. Znajduje się on w jednym rzędzie z ogrodów znajdujących się we Florencji i Padwie. Powierzchnia tego wyjątkowego i naprawdę pięknego miejsca wynosi ponad 3, 5 ha, w tym pięknym ogrodzie rośnie ponad 10 tysięcy różnych roślin.

Początek istnienia ogrodu Botanicznego w Lipsku jest pierwsza połowa XVI wieku. W 1542 roku, wtedy jeszcze Ogród roślin leczniczych, располагавшийся przy dominikańskim klasztorze świętego Pawła, przekazano uniwersytetowi. Przez następne czterysta lat, musiał przenieść się cztery razy, zastępowanie jednego miasta do drugiego, ale w 1876 roku ogród botaniczny znalazł swoje stałe schronienie w Lipsku. Bez względu na częste zmiany miejsca położenia, obecnie na terenie tego wyjątkowego miejsca jeszcze zachowały się zabytkowe zabudowania kilka szklarni.

Wśród kolekcji ogrodu szczególnie wyróżniają się botaniczno-geograficzne ekspozycji, tutaj wszystkie rośliny są podzielone, zgodnie z jego zamieszkania w konkretnym pasie klimatycznym. Dla ich pełnego rozwoju tworzone są warunki zbliżone do naturalnych. Na przykład, ciepło miłości rośliny z pustyń Madagaskaru lub Afryki umieszczone w specjalnych szklarniach, a roślinność wysokogórska lub flora z lasów Azji, Ameryki i Europy uprawia się tylko w otwartym polu.

Аптекарский ogród, który znajduje się na granicy z ogrodem Botanicznym, przypomina o historii powstania tego ogrodu. Jak na początku swego istnienia, w których uprawia się rośliny lecznicze, umieszczając je w określone właściwości leczniczych.

W wojennych latach wiele szklarni ogrodu zostały całkowicie zniszczone, a rośliny popsuta. Pełna rekonstrukcja ogrodu Botanicznego zakończyła się dopiero w 2003 roku, od tego momentu stał się dużym ośrodkiem badawczym.