Аббатский pałac w Oliwie — pałac w stylu rokoko, położony w polskim mieście Gdańsk. Najstarsza część budynku, tak zwany "Stary pałac" został zbudowany w 15 wieku w stylu gotyckim, o czym świadczy zachowany mur i gotyckie sklepienie. Po 1577 r. budynek został powiększony do bieżącego rozmiaru, pojawił się tak zwany "Nowy pałac", budynek ten służył jako rezydencja dla cystersów proboszcza Jana Грабински. Ostateczne pracy urządzenia opactwa zostały wykonane w latach 1754-1756, finansowane kosztem proboszcza Jacka Рыбинского.

Po rozbiorze Polski w 1831 roku, obszar, gdzie znajduje się pałac stał się częścią Prus, pałac przeszedł w posiadanie rodziny Hohenzollernów. Od 1796 do 1836 roku tu mieszkali: Biskup Эмланд, Karl von Гогенцоллерн i Josepha von Гогенцоллерн. Z 1836 roku w 1869 roku pałac pozostawał pusty, dopóki tam nie zamieszkała siostrzenica yoseef ' s Maria Anna von Гогенцоллерн. Po jej śmierci w 1888 roku prawo własności na pałac został złapany miejskiej władzy Oliwek.

Z inicjatywy władz wolnego miasta Gdańska, z okazji jubileuszu Oliwek 18 marca 1926 roku w pałacu otwarto muzeum. Pierwszym dyrektorem był Erich Кейсер.

W 1945 roku budynek całkowicie spłonęło podczas odwrotu niemców. Pałac został odbudowany w 1965 roku, aby pomieścić w nim muzeum etnograficzne działu Pomorskiego muzeum. W 1972 roku muzeum otrzymało status krajowego.

Od 1988 roku w pałacu mieści się oddział sztuki nowoczesnej działu muzeum Narodowego w Gdańsku. Stała ekspozycja obejmuje prace polskich artystów z 19 i 20 wieku (malarstwo, rzeźba, ceramika). Często organizowane są wystawy sztuki współczesnej, konferencje i spotkania z artystami.