Według badań historyków starożytnych cywilizacji na terenie obecnego zachodniego Tajlandii i prowincji Kanchanaburi było kilka tysięcy lat. Pozostaje jednym z nich jest zabytkowy park Mueang Sing, o łącznej powierzchni 736 tys km.

Dokładny czas budowy miasta i jego założyciele - nie są znane. Przypuszczalnie został on stworzony кхмерами w stylu kambodży Baiona w okresie od XIII do XIV wieku. W pobliżu miasta udon Sing archeolodzy odkryli szczątki dawnych ludzi, a także ozdoby, naczynia i narzędzia metalowe. Ruiny zachowane budynki wykonane z cegły i латерита i odnoszą się do XIII wieku ery Дваравати.

Mueang Sing miał duże znaczenie, sądząc z wpisów o nim w kronikach króla prasat Phra Khan khmerów króla Джайяварман VII.

Miasto otaczała głęboka fosa i kilka niedostępnych murów obronnych, co również wskazuje na jego znaczenie. Jednymi z największych zachowanych budynków na terenie parku są świątynie buddyjskie szkoły Mahajany, w tym centralny świątynia króla prasat Muang Singh. Pozostałe budynki zabytkowego parku mają mniejsze rozmiary.

Zdając sobie sprawę z wysoką wartość historyczną tego miejsca, Wydział Sztuki przeprowadził rekonstrukcję Mueang Sing w 1974 roku. Został oczyszczony z dżungli i oficjalnie uznany za zabytkowym parkiem 3 kwietnia tego samego roku księżniczka Maha Чакри Сириндорн. Po uroczystym otwarciu Mueang Sing stał się popularnym turystycznym, a także charakter edukacyjny obiektem. Na jego terenie znajduje się muzeum z szczegółowymi opisami eksponatów, które opowiadają długą i zawiłą historię tego starożytnego miasta.