Muzeum-skarb w Камакуре został otwarty w 1928 roku, po Wielkim trzęsieniu ziemi w Kanto w celu zachowania dla potomnych unikatowe zabytkowe dzieła sztuki i rzemiosła. Oficjalna nazwa instytucji – Muzeum narodowych skarbów. Został on zbudowany na podobieństwo innego skarbca muzeum Сесоин w mieście Nara.

Muzeum znajduje się na terenie Цуругаока - -gu – to starożytna синтоистское sanktuarium z tysiącletnią historią, najbardziej znany jest kościół Камакуры i skarb narodowy Japonii.

W kolekcji muzeum jest około 4800 eksponatów, w tym rzeźby, obrazy i wyroby rzemieślnicze. Większość z tych prac odnoszą się do okresu Kamakura i Muromachi – od XII do XVI wieku. Niektóre utwory zostały stworzone w Chinach i przywiezione do Japonii. W muzeum przechowywane są pięć eksponatów ze statusem "skarbem narodowym", jeszcze 73 są ważnym kulturalnym własnością. W zbiorach muzeum są przechowywane około sto rycin ukiyo-e, a także zwoje, próbki kaligrafii, miecze, wyroby lakierowe i inne rarytasy.

Główne pomieszczenie muzeum jest dwupiętrowy żelbetowy budynek o powierzchni około 800 metrów kwadratowych. Parter wykorzystywany jako magazyn, na drugim znajduje się sala wystawowa o powierzchni 600 metrów kwadratowych.

Ustawa o narodowych skarbów w Japonii został przyjęty w 1950 roku. Narodowymi skarbami są uważane za najbardziej ważne przedmioty i obiekty, których lista jest zatwierdzony przez rząd Japonii. Lista ta zawiera architektury (zamki, wieże, pagody, pałace, świątynie), obrazy, książki miniatury, dzieła kaligrafii, rzeźby, ceramika, artystyczna rzeźba, wyroby z metalu, szybko się nauczyć właściwego tagowania, уруси, miecze i tkaniny, a także znaleziska archeologiczne i historyczne pamiątki (starożytne pogrzebowe akcesoria, dokumenty, sztandary, e-maile).