Muzeum Csontvary Zdjęcie: Muzeum Csontvary

Тивадар Kostka Csontvary - węgierski artysta, który stał się częścią awangardowego ruchu na początku XX wieku. Pracuje głównie w Budapeszcie, stał się jednym z pierwszych węgierskich artystów, którzy są dobrze znane w Europie. 15 grudnia 2006 roku na aukcji w galerii Kieselbach obraz Csontvary "Rendezvous" (1902) został kupiony anonimowym klientem za kwotę ponad miliona euro. Prace artysty znajdują się w galerii Narodowej w Budapeszcie, Muzeum Csontvary w Pécs, a także w kolekcjach prywatnych.

Obrazy Тивадара Csontvary po jego śmierci długo pozostał w jego studio w Budapeszcie. Spadkobiercy artysty znalazły zastosowanie jego twórczości, oferując ogromne płótna jako pokrowce samochodowe. Młody architekt Gedeon Герлоши w tym czasie kończył studia i szukał dla siebie studio. Widząc ogłoszenie o złożeniu do drzwi domu artysty, zajrzał w опустевшее domu Csontvary. Przy ścianie stała się jeszcze nie staczająca się w rulon obraz, zupełnie ошеломившая studenta. To była słynna "Samotny Cedr". W przeddzień licytacji Герлоши zdążył wykupić wszystkie prace Csontvary i wzory, pakowane w skrzynie, czekali, kiedy młody właściciel arcydzieł znajdzie dla nich nowe miejsce. Wreszcie, część z nich udało się umieścić w college ' u, Герлоши uczył.

Po targach w Paryżu i Brukseli w 1949 roku obrazy zostały przeniesione do piwnicy muzeum Narodowego sztuki, a niektóre z nich zostały zwrócone dopiero sześć lat później. Później arcydzieła przechowywane w komorach galerii Narodowej, jeden z nich przez długi czas trwała w korytarzu twarzą do ściany. Kiedy w 1970 roku władze Pecs poprosili o pozwolenie Герлоши na prezentację zdjęć na stałej ekspozycji. nie długo myśląc, zgodził się. Muzeum Csontvary w Pécs został stworzony na podstawie umowy zawartej na dziesięć lat.

Muzeum zostało otwarte w 1973 roku, do 120 - lecia urodzin artysty - w jednej sali były wystawione osiem obrazów i kilka szkiców autora. Dziesięć lat później, wystawa prac znacznie się rozwinęła, gdy państwo kupiło kolekcję (za wyjątkiem czterech obrazów) u Герлоши, a wystawa została wzbogacona obrazami wniesione z prywatnych kolekcji z Dalmacji, Хортобади i Bańskiej Штявницы.

Mogę uzupełnić opis