Wiang kum Kum Kam – starożytna osada nad rzeką Ping, który król Менграй zbudował jeszcze przed utworzeniem Chiang mai, w odległości 3 km od przyszłego stolicy Królestwa Lanna. Według starych zapisów, miasto założone w drugiej połowie XIII wieku. Wiang kum Kum Kam został zbudowany jako stolicy po zwycięstwie króla nad ludem Mont sąsiedniego Królestwa Харипунчай.

Niestety, miejsce do miasta okazało wybrano nie powiodło się, ciągle затоплялся. Wiang kum Kum Kam został opuszczony ludźmi i około 700 lat nikt o nim nie wspominał.

W 1984 roku Wydział Sztuk Pięknych odkrył pozostałości starożytnego miasta, w pobliżu świątyni Wat Chang Kam i rozpoczął wykopaliska archeologiczne. Jak się okazało, został znaleziony zapomniany i zagubiony wiele wieków temu miasto wiang kum Kum Kam. Badania wykazały, że w tym miejscu istniały starożytne osady z VIII wieku.

Dobrze zachowanymi świątyniami starego miasta są Wat Chedi Лием i Wat Chang Kam (inaczej Wat Kan Tym, na cześć autora świątyni).

Jednym z najważniejszych zachowanych budynków jest chedi (stupa) w stylu Królestwa Харипунчай, stworzony w 1286 roku. Na wszystkich jej poziomach znajdują się nisze z posągami Buddy. Jest ona dokładną kopią chedi Махапол w świątyni Чамадеви w mieście Lamphun, który był stolicą Królestwa Харипунчай.

W wiang kum Kum Kam odkryto najważniejsze starożytne artefakty: alfabet starożytnego ludu Hmong 1207 – 1307 r.; монский alfabet ze zmianami, przechodzący w tajski 1277 – 1317 r.; alfabet Królestwa Sukhothai do 1397 r.

Na terenie starożytnego miasta znajduje się muzeum i centrum informacji turystycznej, gdzie można dowiedzieć się wiele przydatnych i ciekawych informacji na temat historii północnej Tajlandii.