Muzeum więzienia Плетцензее jest pomnik, który został stworzony na zlecenie Senatu Berlina. Miejsce zostało wybrane nie przypadkowo, pomnik wznosi się dokładnie tam, gdzie zginęło ponad 2000 osób w czasach Trzeciej Rzeszy. Muzeum, otwarte dla turystów, opowiada o brutalnych torturach więźniów, którzy nazizmu w XX wieku.

W Плетцензее egzekucji skazanych zaczęli spędzać z 1890 roku. Do 1932 roku skazanych, którzy wzięli śmierć w murach tego budynku, było 36 osób. Egzekucje wykonywał kat za pomocą siekiery na dziedzińcu więzienia. W następnych latach liczba ofiar szybko rosła, w okresie 1933-1945 r. osiągnęła 2891 os. Do 1933 r. w murach więzienia Плетцензее doprowadziły wyrok śmierci tylko dla morderców i tych, którzy popełnili ciężkie przestępstwa, ale w przyszłości ofiarami stają się niewinni ludzie. W 1936 roku Hitler zatwierdził otrzymane od ministra sprawiedliwości Гюртнера zdanie o tym, aby kary były wykonywane przez nie siekiery, a gilotyny.

Muzeum więzienia Плетцензее opowiada o okrutnym i krwawym okresie niemieckiej historii, kiedy tortur i śmierci byli obywatele różnych krajów, wśród których byli pochodzący z Francji, Czechosłowacji i Polski. Przed budynkiem muzeum zamontowana pamiątkowa stella, na której można przeczytać napis "Ofiarom hitlerowskiej dyktatury latach 1933-1945". W sąsiednim pomieszczeniu znajduje się jeszcze jedno muzeum, gdzie w organizacji wycieczek opowiadają o ruchu Oporu. Wszystko tutaj jest przeznaczona wykonane skazanych.

W 2002 roku liczba przedstawionych eksponatów muzeum poszerzyło stoisko, który był poświęcony dwóm znanym pisarzom – tatarów Абделле Алишу, a także Mojżeszowi Джалилю, wykonane w 1944 roku w murach więzienia Плетцензее.