Кармелитский klasztor w Bambergu znajduje się na wzgórzu Каульберг w pobliżu kaplicy Najświętszej Maryi panny. Jest to jeden z największych i najstarszych klasztorów tego zakonu. Historia edukacji świątyni odnosi się do XI wieku, w 1030 roku biskup miasta Eberhard I zarządził o budowie szpitala dla ubogich, który znajdował się w pobliżu Бамбергского katedry. Wkrótce rozkaz został wcielony w rzeczywistość, szpital nie tylko został odbudowany, ale i poświęcił w imię świętego Teodora.

W 1157 roku zostały wprowadzone niektóre dodatki, a mianowicie został zbudowany klasztor, przeznaczone do цистерцианок. To było robione pod biskupa Эберхарде II. Ta część klasztoru istniała aż do 1525 roku, tak jak podczas wojny Chłopskiej ją złupili. Całkowicie rozpuszcza się klasztor był w 1554 roku, kiedy rozpoczął się okres Reformacji w kraju. Do 1589 roku w tym miejscu pojawili się przedstawiciele zakonu karmelitów, zajęli opuszczone pomieszczenia tego budynku.

Swój nowoczesny wygląd klasztor nabył w okresie od 1692 w 1702 roku, pracami na nauczaniu wyglądu budynku zajmował się utalentowany architekt Leonard Динценхофер. Mimo, że Кармелитский klasztor w Bambergu należy do najstarszych w mieście, jego wygląd z biegiem czasu, szczególnie w trakcie poważnych zmian.

W 1803 roku, kiedy w Bawarii rozpoczął się okres sekularyzacji, ten klasztor został rozwiązany władzy i stosowano go pomieszczenia dla potrzeb innych. Otwarto tu szkołę, a także szpital i ośrodki sportowe. Później stulecie кармелитам udało się odkupić budynek w swoją własność, po dziś dzień należy do zakonu paladynów. W klasztorze żyją ponad dwudziestu mnichów. W wewnętrznej dekoracji zachował się w niezmienionej formie centralny ołtarz świętego Józefa, który udało się odzyskać w XX wieku.