Kościół Мягао został zbudowany w 1797 roku przez hiszpańskich mnichów z zakonu августинианцев. Służyła niegdyś twierdzy. W 1993 roku ten niesamowity budynek, w którym mieszały się cechy architektury azteków i stylu barokowym, został wpisany na listę Światowego Dziedzictwa kulturowego UNESCO. Kościół, zbudowany z żółtawego piaskowca w mieście Илойло w prowincji o tej samej nazwie na wyspie Panay, znana z misternie zdobionym fasadą i пирамидальными колокольнями. Na frontowej stronie, po bokach którego znajdują się dwie wieże strażnicze, można zobaczyć niesamowite połączenie hiszpańskich i filipińskich motywów.

Główną cechą барельефа elewacji jest ogromna palma kokosowa, тянущаяся prawie do samego dachu. To drzewo – niezbędny atrybut typowo filipińskiego krajobrazu i obiekt licznych legend. Według jednej starej filipińskiej legendy, palma kokosowa, była jedynym przedmiotem, przyznane w spadku od matki dwójce jej dzieci, to palma pomogła im przetrwać. Na fasadzie kościoła palma kokosowa, przedstawiona w postaci "drzewa życia", na której opiera się Święty Krzysztof, niosący na ramionach dzieciątko Jezus. Po bokach głównego wejścia wycięte płaskorzeźby Papieża i Świętego Henryka z ich kartuszami tarcze. Na innych elewacjach kościoła przedstawia codzienne życie rdzennych mieszkańców na przestrzeni ostatnich kilkuset lat. Tutaj można zobaczyć zdjęcia lokalnej flory i fauny, a także stroje ludowe.

Kościół wraz z basztami, pełniła inną ważną funkcję – służyła do ochrony mieszkańców przed najazdami wojowniczym plemieniem "moro". Dlatego ściany kościoła takie grube – około 1, 5 m, a gdzieś pod ziemią, podobno poprowadzone są tajne przejścia. Jedna z wież strażniczych-dzwonnice – dwupiętrowa, druga – trzy-piętrowa.

Kościół Мягао przeżyła wiele naturalnych katastrof, разрушавших budynki wokół, ale sama nie mogłam trzymać się z daleka od dwóch krwawych wojen. Dwa razy była spalona – podczas rewolucji przeciwko hiszpańskich kolonizatorów w 1898 roku i w czasie okupacji wyspy Panay przez japończyków w latach 1942-44. Po wyzwoleniu wyspy w 1945 roku mieszkańcy Паная wspólnie wzięli się za odbudowę świątyni.

Dziś kościół Мягао zasłużenie uważana jest za jedną z głównych architektonicznych arcydzieł Filipin, dzięki unikalnemu i okazałego projektowania, formowania i барельефам.