Zamek w Duino, położony kilka kilometrów od Triestu na wybrzeżu Riwiery Adriatyckiej Włoszech, ma starożytną i bardzo знатную historię. Został on zbudowany w 1300 roku na ruinach rzymskiego аванпоста na stromym klifie, skierowaną do morza. Z tego miejsca roztacza się piękny widok na zatokę, a park zamkowy z jego bunkrze z czasów ii wojny Światowej i ścieżką Rainera Marii Rilke daje wyobrażenie o charakterystycznych krajobrazów w północnych Włoszech.

Zamek w Duino jest masywna budowla z wieżą 16 wieku. Właśnie obok tej wieży kiedyś istniał inny, bardziej starożytny zamek, być może, poświęcony kultowi Boga Słońca. A dziś w Duino wiążą się z tragiczną legendą o Białej Pani. Imię to pojawiło się na światło ze względu na śnieżno-białej skały, którą widać z morza, która ma kształt kobiety, укутанной w długi welon. Według legendy, zły król zrzucił z tej skały swoją żonę, i niebo, разжалобленное bo nie wyjdziecie stąd żywi krzyki dziewczyny, zmieniła ją w kamień, zanim dotknęła wody. Mówią, że co noc Biała Dama wychodzi z skały i wędruje na zamkowe komnaty aż do świtu.

Na przestrzeni ostatnich 400 lat zamku w Duino jest własnością książąt Von Thurn und Taxis, które żyją w nim. Od 2003 roku duża część zamku z inicjatywy właścicieli jest otwarta dla turystów, którzy mogą obejrzeć bogatą kolekcję dzieł sztuki i zabytków.

Kiedyś w tym zamku zatrzymał się tajemniczy poeta Rainer Maria Rilke, który napisał tutaj dwie pierwsze swoje Elegia Duino. W pamięć o tym wydarzeniu nazwą poety została nazwana widokowa ścieżka o długości około 2 km. Otwarty po renowacji w 1987 roku, rozciąga się wzdłuż stromego klifu od Duino do zatoki Sistiana, uderzając swoimi widokami. Zaledwie kilka kroków od ścieżki znajduje się park zamkowy ze starymi drzewami, trawników i klombów. Jedną z atrakcji parku jest bunkier z czasów ii wojny Światowej, przekształcił się w 2006 roku w oryginalny muzeum. Ten bunkier został wybity w skale w 1943 roku przez niemców w celu ochrony zatoki Sistiana przed atakiem Aliantów.