Gorizia – przytulny, malownicze miasteczko, znajduje się 70 km od kurortu Lignano na włoskim wybrzeżu Adriatyku. Według ostatniego spisu ludności, w nim mieszka około 36 tysięcy osób.

W Горицию przyjeżdżają do tego, aby cieszyć się wyjątkową atmosferą granicy miasta: na Piazza Трансальпина, aż do 2004 roku, podzielony murem, można dosłownie jedną nogą stanąć we Włoszech, a drugi – w Słowenii. To miasto – miejsce spotkania dwóch światów – łacińskiego i słowiańskiego – z ich różnymi kulturami i tradycjami, ale łączy jedna ziemią. Oprócz tego Gorizia wchodzi w skład Коллино – jeden z najlepszych regionów winiarskich Friuli-Venezia Giulia.

Pierwsze ślady osadnictwa na terenie dzisiejszej Gorizii pochodzą z 1 wieku p. n. e., jednak nazwa miasta po raz pierwszy wspomina się tylko w 1001 roku. Między 13. i 14-m przez wieki miasto osiąga najwyższy szczyt, kiedy tu było hrabstwo Padwy i Treviso. Jednak w pierwszej połowie 15 wieku Gorizia wchodzi w skład Republiki Weneckiej, a jakiś czas później przechodzi w posiadanie Maksymiliana I Габсбургского. Od tego momentu, aż do 1918 roku miasto pozostał własnością dynastii Habsburgów.

W latach Pierwszej wojny Światowej Gorizia została zaatakowana przez włoskich żołnierzy, a podczas faszystowskiego reżimu miasto został przebudowany i wyposażony w nowych dróg i przemysłowymi regionami. I wtedy, w połowie lat 1920-tych, zaczęła się polityka денационализации słowiańskich mniejszości Gorizii.

W czasie ii wojny Światowej, po tym, jak w 1943 roku Włochy poddała, teren Gorizii stała się areną oporu nazistów. W końcu konfliktu do pokojowego traktatu gminy był zobowiązany jest przekazać trzy piąte ich terytorium, w których mieszkało 15% ludności, Jugosławii. Jednak stara część miasta i większość dzielnic mieszkaniowych pozostała w składzie Włoszech.

Później Горицию często porównywano z Berlinem – ona tak samo, jak i niemiecka stolica, był podzielony murem ze strażników вышками i karabinów maszynowych. Dziś na tym samym placu Piazza Трансальпина na miejscu ściany można zobaczyć mozaikę i pamiątkowe tabliczki. Z przystąpienia Słowenii do układu z schengen w 2001-m roku Gorizia i Nova Gorizia (słoweńska część miasta) nie mają granic.

Oczywiście, historia miasta przyciąga tu tysiące turystów. Tutaj mogą zwiedzać liczne zabytki, takie jak zamek, który wznosi się na wzgórzu. Od zamku można zejść do Palazzo Veneto i Palazzo della Провинчиа. Pod dachem galerii łączącej te dwa budynki, widoczne części wojskowej garnizonu średniowiecza – kuchnia ze stołem, буфетами, sztućce, krzesła itp. w Pobliżu stoi katedra Sant ' Ilario di Akwilei i San Тациано. Również w Gorizii warto zobaczyć kościół Sant ' Ignazio, synagogi 18 wieku i kościół San Rocco końca 15 wieku.

Liczne parki miasta daje jego mieszkańcom i gościom możliwości wypoczynku i jedności z naturą. Najbardziej popularne są park zamkowy i park Valle di Corno, rozciągający się wzdłuż rzeki Corno.